Ik ben iemand die vaak te laat komt, of op het nippertje of zo. Slechte gewoonte. Ik heb me vaak afgevraagd waarom, ik kan toch gewoon op tijd weg gaan thuis? Ik weet sinds kort waarom. Ik wil thuis niet weg. Ik wil thuis blijven. Vooral ’s ochtends wil ik thuis blijven. Ik wil best vroeg op staan. Soms zit ik om 5 uur al te werken. Maar ik wil de deur niet uit. Daarom ben ik ook zo gelukkig met mijn werk. Ik hoef niet vaak de deur uit. Ik kan lekker thuis blijven in mijn eigen huisje, mijn eigen muziek, mijn eigen computer en als de deurbel gaat doe ik misschien wel niet open. En als de telefoon gaat neem ik misschien wel niet op.
Soms moet ik wel de deur uit. Les geven of een werkoverleg of zo iets. Vorige week was ik op weg naar NH om mensen wegwijs te maken in excel. Ik was laat, te laat, later dan ik ooit was. Ik had al gebeld dat ik later zou zijn. Rijd ik in Eindhoven over die laan met al die bomen en huizen waar geen mens het zich kan permiteren om te wonen en daarom zijn er kantoren in gevestigd (weet ik veel hoe die laan heet) springt er plotseling een vrouwtje van een jaar of 65 zwaaiend voor mijn auto. Ik stap op de rem en draai het raam open. Ze had de bus gemist, mocht ze even meerijden naar het station? Pffff, ik dacht minstens er heeft zich een of ander drama afgespeeld!
Ik kom helemaal niet langs het station, ik ga links bij het verzorgingshuis, het centrum in, alwaar ik mijn auto parkeer op de parkeerplek die ilse me genereus heeft toebedeeld. Maar dat zei ik niet. Ik zei: stap maar in mevrouw. En ik reed de 300 meter en 10 minuten (tja, Eindhoven centrum) maar even om. De mevrouw was buitengewoon dankbaar en ik was toch al te laat.
9 reacties
Anne · 2 februari 2006 op 20:31
Hera, is dat niet de Griekse godin van de huiselijkheid? Of was dat een andere naam, weet het niet meer. In ieder geval, deze stijl smaakt naar meer. Heb alleen het gevoel dat het een vervolgverhaal is. Klopt dat?
Anne
Mosje · 2 februari 2006 op 22:46
En al weer een debuut hier. Er schijnt nog een heel nest nieuwe columnisten te bestaan.
😛
[quote]Vorige week was ik op weg naar NH om mensen wegwijs te maken in excel.[/quote]Ja, het schijnt erg slecht gesteld te zijn met de kennis van excel in Noord-Holland. Met uitzondering dan van Volendam, want daar excelleert haast iedereen.
😉
KawaSutra · 3 februari 2006 op 00:44
Tja, ik worstel ook altijd met de tijd. Die is vaak mijn vijand. Mooi om te zien hoe het ook kan. Gewoon lak hebben aan de tijd dus.
Leuk verhaal.
Ma3anne · 3 februari 2006 op 06:30
Beter een beetje te later en die mevrouw blij dan enkel te laat. Groot gelijk!
Dees · 3 februari 2006 op 10:54
@Anne, dat was toch Hestia?
@Hera, mooi stukje. Als je dan toch zo weinig de deur uitgaat, is het wel mooi om tijdens die enkele keren de barmhartige samaritaan te zijn.
Mug · 3 februari 2006 op 11:51
Haha, ja, wie alle tijd heeft komt steeds te laat…
@ Dees en Anne, Hera is de godin van het huwelijk, Hestia van het haardvuur en de huiselijkheid. ’t Zijn wel weer zussen van elkaar:-)
Mup · 3 februari 2006 op 13:34
Als ik jou nu mijn horloge geef, dan houdt ik de tijd:-)
Groet Mup.
Shitonya · 4 februari 2006 op 10:10
Jezus, een slecht einde, het is naar mijn mening doodsaai. Er zit geen gedachte achter of wijze spreuk of iets om over na te denken. Het is iets wat je in de eerste de beste Libelle zou kunnen planten. Bar en bar slecht…naar mijn bescheiden mening dan.
Hera · 1 april 2006 op 00:06
Hoort wie het zegt…… de koningin der wijze spreuken.