Teleurstellingen, nederlagen, blunders, vergissingen, fouten, verlies, pech, pijn, verdriet, ze horen bij het leven. Een kind dat al te beschermd wordt opgevoed, is als volwassene dan ook niet goed opgewassen tegen het leven. Zonder nederlaag is er geen overwinning. Van je fouten kun je leren. Waarom zouden opa’s en oma’s troosten als er geen pijn en verdriet waren? Tegenslag maakt je sterker. Of, zoals Friedrich Nietzsche, ‘de filosoof met de hamer’, het zei: wat mij niet doodt, maakt me sterker. En de Griekse filosoof Herakleitos stelde: strijd is de vader van alle dingen. Zelfs rechtop zitten en leren lopen is strijd tegen de zwaartekracht…

Dit in overweging nemende, prijs ik mij een gelukkig mens. De tegenslagen die ik op mijn levenspad tegenkom zijn soms groot, maar ik laat me pas kisten als ik dood ben. En zelfs dat niet, want zolang ik er ben is de dood er niet, en als de dood er is ben ik er niet meer. Maar dit terzijde. Ik las twee uitspraken die ik u niet wil onthouden. De eerste is: wind tegen is wind mee als je de andere kant opgaat. Tegenwind maakt je sterk, maar als die wind al te sterk is, moet je, zoals zeilers, die mét en tégen de wind vechten, overstag gaan, dus zorgen dat je wind meekrijgt. Dan maak je van die windkracht juist gebruik om vooruit te komen, overeind te blijven, door te gaan. De andere uitspraak luidt: als we vlinders willen zien moeten we hun rupsen verdragen. Geen groei zonder pijn. Schoonheid bestaat bij de gratie van de lelijkheid. Wie iets moois wil maken, moet oefenen en oefenen… Talent is meegenomen, daar kun je niets aan doen, is onontbeerlijk zelfs, maar zonder hard werken kom je nergens.
De makke van deze tijd is dat veel mensen alles maar in de schoot geworpen krijgen. Willen krijgen. Wel de vlinders, maar niet de rupsen.

© Jan Bontje 2009

Categorieën: Algemeen

5 reacties

Mien · 13 augustus 2009 op 12:37

Mooie levensfilosofie.
Bij leven hoort de dood.
Ze kunnen niet zonder elkaar bestaan.
Laat tegenslag of angst voor tegenslag je never weerhouden om doelen te bereiken.
Sommige onder ons sterven duizend doden op hun levenspad, andere slechts een of twee.
De vraag is wie heeft er dan echt geleefd?
To be or not to be will always be the question.

Mien in een ademstoot

JanBontje · 13 augustus 2009 op 18:28

Hartstikke bedankt Mien!

Je slaat de spijker op zijn koppie. :hammer:

FatTree · 14 augustus 2009 op 13:51

Ik vind het erg leuk om met je mee te gaan in je overpeinzingen. Een aantal uitspraken kon ik inderdaad al, maar je kan er niet genoeg aan herinnert worden.

Een extra alinea in het laatste stuk had de leesbaarheid vergroot.

Leuk stukje, nodigt uit tot zelf verder nadenken 🙂

pally · 14 augustus 2009 op 22:33

Krachtig stukje, Jan. Ook al zijn de meeste uitspraken bekend.

groet van Pally

axelle · 17 augustus 2009 op 00:13

of herinnerD

Geef een reactie

Avatar plaatshouder