Wat doe je met een taboe? Doorbreken, natuurlijk. Ongewild urineverlies, geen letter kunnen lezen of schrijven, geen seks willen of kunnen hebben, arm als een kerkrat of aambeien die de stoelgang tot een hel maken? Het maakt niet uit, schaam je niet. Gooi het in de groep. Te pas en te onpas.
Ik gun ieder zijn openbaring. Als het voor iemand de scherpe randjes van de schaamte afhaalt dan moet het onbespreekbare maar bespreekbaar zijn. En wie ben ik om de opvatting dat minder onbekend minder onbemind maakt niet te respecteren? Toch valt er zo nu en dan ook wel wat te zeggen voor een zekere terughoudendheid.
Mensen die het mes in zichzelf zetten of zichzelf brandmerken. Ook zoiets dat je niet als onderwerp bij de koffieautomaat aansnijdt. Mijn littekens zijn niet te missen. Ik ben me van ze bewust op dagen met korte-mouwen-zonder-jas-weer. Mensen die schielijk naar mijn armen kijken en betrapt wegkijken als ze zien dat hun blikken mij niet zijn ontgaan.
Iets uit de taboesfeer halen maakt algemeen. Mensen die in dat kader iets in de media vertellen over hoe ze ertoe gekomen zijn zichzelf te beschadigen zeggen vaak dat ze dat doen of gedaan hebben om innerlijke pijn om te zetten in lichamelijke pijn. Of omdat ze zichzelf willen of wilden straffen. Of vanwege een niet te hanteren leegte. Ik herken mijzelf hier niet in. Niettemin wordt er soms ongevraagd door wildvreemde mensen voor mij geïnterpreteerd. De openheid van zaken over automutilatie is een gangbare verklaring geworden.
Aan mijn beschadigde lichaam zit een eigen verhaal. Daar schaam ik me niet voor. Het is in die zin niet onbespreekbaar. Maar aan openhartigheid stel ik wel graag mijn grenzen. Ik deel mijn achtergrond met oprecht geïnteresseerde niet op sensatie beluste mensen op momenten dat het aan de orde is. Te pas, niet te onpas.
2 reacties
Nummer 22 · 11 oktober 2018 op 13:31
Tsja, wie heeft wr geen taboe? Vroeg een welbekende columnx alter ego. Waarop hij direct vertelde over zijn taboe. Helaas die details kan ik hier niet delen om moverende redenen maar een tipje van de sluier geef ik wel: zijn taboe heeft relatie met ..nee, ik deel het toch maar niet. Hij vertelde me ook dat over aambeien praten taboe doorbrekend is maar dat obesitas het publieke domein eigenaarschap gewoorden is ‘ kiek dien daor, die is vet en kiek ze eet een dubbke hamburger, french fries en drinkt 1 liter dieet coke’. Ter compensatie, zegt de welkbekende akter ego columnx . Enfin, waar heeft u last van?
van Gellekom · 12 oktober 2018 op 10:15
In mijn jeugd was iedereen verdrietig of had wat.. Wij lachen. Zo ging dat toen. Je wist niet beter.Er werd verder niet over gesproken.Wij bedoelde het goed. Dat vergeten veel mensen nog wel eens.