In de wat bedompte vergaderkamer op de vijfde verdieping van het verouderde kantoorgebouw levert Marleen een gevecht met de misplaatst moderne stoelen. Licht hijgend zet ze een stapje achteruit om het resultaat van haar gezwoeg te bekijken. ‘Volkomen coronaproof, als je het mij vraagt.’ Ze blaast een paar uit haar Lees meer…
Ze is hoogbejaard, maar behoorlijk bij de tijd. Het internet is haar bondgenoot in de strijd tegen afvlakking en verveling. Dagelijks struint ze uren over het wereldwijde web om haar nog altijd aanwezige honger naar nieuws te stillen. Over het rondwarende coronavirus hoef je haar dan ook niets uit te Lees meer…
Al een paar jaar lever ik, al zeg ik het zelf, vakkundige en trouwe service. Ik ben me er echt wel van bewust dat mijn stemgeluid van behoorlijk niveau is. Niet iedereen houdt daarvan, maar daar staat tegenover dat ik enorm wendbaar ben. Met mij kun je echt alle kanten Lees meer…
De momenten dat ik het ijskoud had, kwamen steeds vaker voor. Wanneer mijn spieren de macht grepen, had ik nog het meest weg van een espenblaadje. Echt ziek voelde ik me verder niet. Toch maakte ik me zorgen, omdat ik het nooit koud heb. Eerder altijd warm. Eerst knabbelde de Lees meer…
Het journaal dat opnieuw opent met de urgente vermissing die Nederland al maanden in zijn greep houdt, is het moment waarop mijn huisgenoot en ik weer de strijd aangaan. Bij het eerste wauwelen van zijn kant schroef ik het volume van de tv op. Hij wauwelt wat harder. Ik tik Lees meer…
Een aantal jaren geleden wachtte ik, op weg naar de bieb in het centrum van Oss, bij een voetgangersoversteekplaats op groen. Terwijl de auto’s voor mij langs raasden, probeerde ik te bedenken hoe de schrijver ook alweer heette die mijn interesse gewekt had. Een vriendelijk “pardon” deed de naam die Lees meer…
Het is elke avond hetzelfde. Even voor tien uur tilt meneer van Vliet zijn rechterbil op en laat een knetterende scheet. Pieter, die naast hem zit, weet wat daarop volgt. Verveeld playbackt hij met meneer van Vliet mee: ’Die moest er even uit!’ Daarna zapt Van Vliet naar Nieuwsuur. Dit Lees meer…
Een week geleden deed ik een bakkie bij koning Hiëro. Niks bijzonders, doe ik vaker. Hoewel ik druk bezig was met het kreukloos wegkrijgen van een zilveren kopje te sterke koffie, zag ik dat de koning ergens mee zat. ‘Alles goed?’ vroeg ik. ‘Volgens mij word ik belazerd,’ bromde Hiëro. Lees meer…
Mijn donkerblonde haar, blauwe ogen en zachte g verwijzen niet direct naar exotisch bloed. Toch overweeg ik weleens Derek Bolt van Spoorloos in te schakelen. Met zijn vermogen biologische ouders vanuit de verste uithoeken te herenigen met smachtende adoptiekinderen vindt hij vast ook mijn echte familie. Het gezin waarin ik Lees meer…
Hans werkt half. Zijn schoorsteen moet roken, maar wel middels minimale inspanning. Nadat hij zijn artistieke nichtje en haar werk de hemel in had geprezen, was zij als was in zijn handen. Liefdevol en vooral gratis voorzag zij de derdehands SRV-wagen van een mooi bedrijfslogo. Rijdende winkel Halfbakken was een Lees meer…
In Huis ten Bosch is het al vroeg dag op deze zaterdagochtend 27 april 2019. Koninklijke teckel Bea vraagt zacht piepend aandacht voor haar volle blaas. Tevergeefs. De prinsessen vechten elkaar al tien minuten de tent uit over wier beurt het is Bea uit te laten. ‘Laat mij het maar Lees meer…
Het aardse bestaan laat ik niet los. Het is makkelijk om zo licht als een veertje te zijn. Met het grootste gemak zweef ik door de hemel. Als ik iets interessants zie of hoor, ben ik erbij. Vooral als het over mezelf gaat. Neem nou de Arena. Toch mooi naar Lees meer…