To be or not to be

Het lijkt erop dat het inkomen van bekende zangers onder zware druk staat. Dat moet je haast wel concluderen als je ze op dit moment ziet bijklussen. Niet alleen zie je dat ze zich met andere artiesten of BN-ers in de meest onnozele quizzen en spelletjes als een idioot staan uit te sloven en aan te stellen; ook in STER-reclames laten ze zich zonder schaamte als ‘malloot’ gebruiken.
Ik moet er van over de nek.

Het begon voor mij met Jan Smit, die voor mijn vaste brillenleverancier Pearl in vele situaties en standen ‘Pearl Pearl Pearl’ begon te balken; met lange uithalen. Ik heb acuut mijn klandizie bij Pearl beëindigd. Een normaal mens laat zich toch niet door dit wolvengehuil naar een winkel lokken?

En nu is daar René Froger die op dezelfde manier de lokroep van Eyelove staat uit te kramen. Als hij zo tijdens zijn optredens zou galmen, kwam er hoogstens een hond meehuilen. Als uiteindelijk de fraaie winkeldame hem erop wijst dat hij nu weer ver kan zien, buigt hij zich voorover en zegt met geile glimlach: ‘maar ook dichtbij; Eyelooooooove!’

Maar nu het toppunt: ook die aardige Frans Bauer is in het strijdperk getreden. Hij zit in zijn auto zijn eigen topsong ‘heb je even voor mij’ met een hakkelrijm te verkrachten tot ‘heb je Chinees voor mij’. Het gaat daarbij om chinesekoolstamppot van Lidl en het hoogtepunt wordt bereikt als hij aan zijn gezinstafel vraagt om ‘kroepoek erbij’. Die stamppot zal niemand mijn keel in kunnen stampen; al krijg ik het gratis.

Als Pim Fortuyn nog leefde, zou hij bekakt tegen die bijklussers zeggen: man ga zingen!

What’s the question? To be or not to be? Nee!
‘Zanger, of lul de behanger!’ That’s the question.