Dingen komen en dingen gaan, net als nu, met de herfst weer vooraan
Moeder Natuur trekt zich terug, in voorbereiding op de kou
De overgang van zomer naar winter gaat gepaard met hemelse onrust
Het brengt ook een kleurrijk schouwspel, van groen naar geel, bruin en rood
Bomen die hun handen loslaten, klaar voor hun winterslaap
Geen energie meer voor het grijpen, geen huisvesting meer voor de dieren Zo somber als het zich doet voorkomen, zo romantisch kan het zijn
Het knapperen van het hout, in het vuur van de haard
De feestdagen in het geschied, het genieten van elkaar
Daar waar het licht brandt, waar het aangenaam vertoeven is
Met elkaars liefde het warm houden, met een hete choco of een glühwein
Dik aangekleed naar buiten, kijkend naar het dwarrelen van witte kristallen

Seizoenen komen aan hun einde, maar keren ook weer terug
Dingen komen en dingen gaan, maar ik blijf altijd voortbestaan
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn, maar niet elk einde…
Zoals rozen verwelken, maar nog altijd hun parfum blijven afgeven
En iedere maand onze maan weer in haar volle glorie te aanschouwen is
Zo is er na ieder einde ook weer een nieuw begin

Er is zoveel bederf en zoveel pijn
Maar niets houd me tegen om gelukkig te zijn
Ik doorsta de verandering in seizoenen
Ik doorsta de gure winden en de snijdende kou
Want ik kan me beschermen, mijn zeer kan genezen

Kijk vooruit wat voor bloeiends het kan brengen
Het uitbarsten van hernieuwd leven
Het ontstaan van verse en nieuwe felle kleuren
Aangename temperaturen en verlengde dagen
Wat het leven mij ook zal brengen, in goed en in kwaad

Ongeacht de seizoenen, in mijn leven is het altijd lente

Categorieën: Algemeen

BuddhaWriter

Geen vogel vliegt te hoog die met zijn eigen vleugels vliegt

9 reacties

Nachtzuster · 29 september 2012 op 17:42

Best mooi geschreven, maar het leest meer als een gedicht dan als een column. Misschien was dit ook de opzet?

Garuda · 29 september 2012 op 21:36

Dank je…het moet ook een gedicht voorstellen 🙂

Nachtzuster · 30 september 2012 op 00:20

Ik wil geen spelbreker zijn, maar waarom een gedicht insturen als zijnde column?

Meralixe · 30 september 2012 op 12:13

Inderdaad een gedicht en geen column op COLUMN X :eh:

Garuda · 30 september 2012 op 14:30

Eeeeh…verhalen zijn toch ook geen columns?? 😎

Dan pleit ik voor een apart kopje voor gedichten. 😀

Libelle · 30 september 2012 op 16:04

Gedicht, column of verhaal,
Denk aan de tandartsassistente,
In haar ogen is het altijd lente.

Nachtzuster · 30 september 2012 op 19:38

Een apart kopje voor gedichten! Daar kan ik me helemaal in vinden! Wat een goed plan. En je hebt gelijk, verhalen zijn in principe ook geen columns. Maar dat is zo vergroeid, denk ik..Iets waar ik zelf ook baat bij heb.

Mien · 30 september 2012 op 23:55

De transitie van column > verhaal > gedicht gelieve onmiddellijk door te geven aan de Redactie CX.
Een geweldig plan.
Ik ben voor.
Maar nu even inhoudelijk.
Qua gedicht vond ik dit experiment niet zo sterk.
Maar wel blijven dichten Gary !!!
Komt goed.

Mien

Garuda · 2 oktober 2012 op 21:02

Dank je voor je feedback Mien! 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder