Uitgekookt

In de keuken ben ik geen groot talent. Italiaanse gerechten gaan nog wel, daar heb ik echt mijn best voor moeten doen, anders had ik het er niet lang uitgehouden, maar de Hollandse pot blijft voor mij net zoiets als wiskunde. In mijn familie kookten de mannen. Twee broers van mijn vader waren echte topkoks in hun tijd (de een schreef recepten voor Libelle en de ander had een eigen restaurant), mijn vader maakte thuis het eten klaar en ook mijn eigen broers staan hun mannetje achter het fornuis. Ze hanteren het principe dat als je lekkere dingen bij elkaar doet er altijd iets goeds uit komt. En eerlijk is eerlijk, het mislukt ze nooit.

Bij mijn broers thuis staat altijd wel soep te trekken, staan er urenlang stukjes vlees met ingewikkelde kruidenmelanges op een laag vuurtje en dat allemaal zonder kookboek. De beste kok van het stel woont echter tegenwoordig in Spanje, zodat ik het zonder erwtensoep, hachee en stoofpeertjes moet doen.
Als we langzaam december naderen, probeer ik natuurlijk altid om er wat van te maken. Dat moet ook wel als je kinderen komen logeren en je ook nog eens gasten uitnodigt. Gelukkig kun je gevulde kalkoen in een braadzak kopen, worden aardappeltaartjes zo afgeleverd dat ze alleen de magnetron nog in hoeven en is ossenstaartsoep uit blik van uitstekende kwaliteit. Beetje leuk de tafel dekken en het lijkt allemaal al gauw heel wat. Maar meestal ben ik alleen, en dan ben ik snel uitgekookt.

Toch kan koken heel spannend zijn…Ooit kwamen vrienden bij ons eten die nogal wat gewend zijn op culinair gebied, dus vond ik dat ik mijzelf moest overtreffen. Ik koos voor Wiener Tafelspitz met Apfelkren en verse spinazie. Allemaal uit het origineel Oostenrijkse kookboek. Wat het allemaal precies moest worden, wist ik niet maar ik volgde het recept op de letter dus het kon niet mis gaan.

Het ging ook niet mis. Alleen was mijn teleurstelling wel erg groot toen het mij, na uren in de weer geweest te zijn met water, azijn, suiker en appels, een schaaltje appelmoes opleverde. De verse spinazieblaadjes die ik een voor een van hun steeltjes had ontdaan, bleken na de uitgebreide alchemistische bewerking niets méér te zijn geworden dan een heel klein beetje spinazie á la crème. Dit soort ervaringen maakt je nou niet direct kookgek.
Wel uitgekookt. Het recept bleef een topper op mijn menukaart, maar dan wel met behulp van Iglo en Hak. Lekkerder, meer en veel eerder klaar!
Gisteren belde mijn schoonzus. Ze was weer lekker bezig geweest in de keuken daarbij ondersteund door telefonische consulten met haar ex in Spanje. Het resultaat mag ik vanavond proeven. Hollandse hachee met stoofpeertjes. Ik verheug me er al op, daar blijf ik uitgekookt genoeg voor.