Uitslapen………………..?

Vrijdag: mijn lievelingsdag. Dan ben ik vrij en alleen thuis. Man en kinderen gaan de deur uit, heerlijk gewoon. Het was alweer tijden geleden dat ik eens lekker had uitgeslapen. Veel te druk gehad de afgelopen weken.
Gisteravond, toen ik naar bed ging verkneukelde ik me al: ik keek naar de wekker en raakte hem niet aan. Ik maak zelf wel uit, hoe laat ik wakker word. Vanmorgen werd ik een beetje wakker van de wekker van mijn man, maar hij doet altijd heel zachtjes voor mij, dus dommelde ik weer in. Toen kwam oudste zoon als een soort olifant van de zoldertrap gedenderd, zodat ik weer even wakker schrok. Stijf dicht maar weer, die ogen.
” Mam, mam,” mijn dochter bij mijn bed. ” Mam, weet je waar de borstel is?” Ik wijs slaperig naar mijn toilettafel en draai me om. ” O ja,” zegt de dame, “en je vergeet niet dat ik bij Michelle mag logeren, he?”
” Nee, ik sta vanmiddag met je logeerspulletjes bij school. Maar nu wil ik weer slapen.”
“Oké, dag mam.”
“Dag lieverd.”

Ik doezel weer weg. De deur gaat weer open. Jongste zoon. ” O, sorry,” zegt hij, als hij mij ziet liggen. ” Maar ik dacht dat mijn gel hier stond.”
” Dag mam, slaap lekker.”
” Dag schat, veel plezier op school.”
Hij gaat weer weg, maar doet de deur niet goed dicht.
Klapper………….klapper……………klapper………………
Geirriteerd ga ik uit bed om de deur weer dicht te doen.

Manlief komt boven, hij heeft beneden ontbeten. Ik dacht dat hij zachtjes had gedaan voor mij, de schat, maar het was toeval, blijkt nu. Knal, het licht aan. “Truud, je moet er nou echt uitkomen hoor!”
” Het is toch vrijdag,” mompel ik van onder het dekbed.
“O ja, vergeten,” zegt mijn echtgenoot opgewekt en begint met zijn ritueel van aankleden. Wat een irritante geluiden allemaal. Kastdeuren, geritsel van kleren, in de badkamer staat iemand z’n tanden te poetsen, oudste zoon is weer eens wat vergeten en davert een paar keer de zoldertrap op en af.

Dan…………….eindelijk………….verlaat de één na de ander het pand. Natuurlijk komen ze allemaal nog even stiekem gedag zeggen. Oké, dat kan ik ook nog wel opbrengen.

En dan:………..o, weldadige stilte, heerlijke rust.
Ogen dicht en genieten maar. Ik zal vast wel weer in slaap vallen……………
KLOINK……………..stamp-stamp-stamp-stamp-stamp!!!!!!!!!!!!
Tsjonge, jonge, wat is DAT nou weer???!!!
De glazenwasser.
Knalt zijn ladder tegen mijn raam en begint te soppen. Waarom nou net nu? Wat een gezeur, hij had ook wel een andere dag uit kunnen kiezen.
Het uitslapen wordt me niet echt gegund.

Gelukkig, de glazenwasser is weer weg en niets ligt mijn geluk nog in de weg. Nog maar weer een poging.
Maar het mag niet zo zijn.
TTTTRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRTTTTTTTTTTTRRRRRRRRRRRRRRRRRTTTTRRRRRRRRRRRRR
O ja, vergeten.
Op de hoek van de straat hebben ze een nieuwe dakkapel laten zetten. Er wordt nu geboord en getimmerd van jewelste.

Bekijk het maar. Ik ga eruit. Volgende week maar weer een nieuwe poging…………