Soms mis ik het wel hoor. Die vader tot zoon gesprekken. Het zijn altijd van die lekkere tijddoders. Gisteren moest ik ineens weer aan je denken, doordat ik een afbeelding van Adam en Eva zag. Je weet wel God, dat zijn die eerste twee die jij geschapen hebt. Ik snapte niet helemaal waarom Adam en Eva navels hebben. Want als je de eerste bent, vanwaar dan die navel? En die vijgenbladen. Je schept twee mensen, die zich dan voor elkaar schamen? Vervolgens schep je hele negerstammen die de godganse dag in hun blote plasser lopen.
Nu ik je toch aan de lijn heb, waarom al die shit in de wereld? Oorlog, vluchtelingen, armoede, moord, ziektes. Waar heb je het zo druk mee God? Niet met het oplossen van alle ellende. Zo moeilijk kan het toch niet zijn? Sla die bestseller van je open en op elke willekeurige bladzijde kan een kreupele spontaan weer lopen, een blinde zien en kom je ook nog met een super truc door je zoon over water te laten lopen. Wat ik sowieso knap vind met die gaten in zijn voeten. Schijnbaar heb je gewoon een bizar gevoel voor humor. In dat geval stel ik voor dat ze jou in het vervolg de oudejaarsconference laten doen.
Je groupies niet even een klein beetje helpen, maar wel verlangen dat ze massaal in een steenkoude kerk gaan zitten. De wereld schep je in een dag of zes, maar een centrale verwarming plaatsen in een kerk is dan ineens erg lastig? En dan die banken God. Uit het jaar nul. Net als je zoon overigens. Die banken zijn zo hard, dat je na een dagje kerk de eerste veertien dagen loopt als een pinguïn. Vervolgens laat je jouw schapen onduidelijke liedjes zingen terwijl ze moeten gaan staan en zitten, staan, zitten, staan, zitten. Als je dat van boven aanschouwd moet je toch wel bloed piesen van het lachen God?
Tot overmaat van ramp wordt er aan het einde van de rit ook nog een gort droge, ver over de datum zijnde, hostie achter in je keel gepropt, waarbij het te veel moeite is om een klein slokje van die rode wijn te geven, zodat dat ding niet de hele nacht in je keel blijft hangen. Of is dat juist je bedoeling? Een soort vergeetmenietje?
Nou God, het was weer gezellig, maar ik ga hangen. Moeten we vaker doen, even lekker bijkletsen.
Jan van Oranje
www.janvanoranje.nl
14 reacties
Esther Suzanna · 8 januari 2016 op 18:17
Heerlijk! Mag ik Gods nummer? Ik wil ook wel even met hem babbelen.. 😉
troubadour · 8 januari 2016 op 18:30
Hier word ik erg moe van. Typisch zo’n columnist die je tegenkomt om die plaatselijke reclame blaadjes van enig pseudo-cachet te voorzien.
Warm je aan de goedmensen hier.
Meralixe · 8 januari 2016 op 20:30
Hm, noem jij dat lekker bijkletsen? Waar was God aan het woord?
Dit IS zonder meer de slechtste column sinds lang.
trawant · 8 januari 2016 op 21:07
Een onderwerp dat sinds ‘De lachende kerk’ van cabaretier Fons Janssen ( premiere 1962) al zo is afgekloven dat het gebeente zelf is opgelost. Even wat scherper uit de hoek komen Jan, er zijn onderwerpen zat zou ik zeggen.
arta · 8 januari 2016 op 23:03
Het is lastig om de reacties van de lezers in te schatten. De onderwerpkeuze is misschien wat uitgekauwd al moest ik af en toe best lachen ( koude kerken), maar je schrijfstijl is gewoon goed.
@Meralixe: Jouw reactie vind ik weer zo kort door de bocht! Dit is, zeker schrijftechnisch, zeker géén slechte column. Waar haal je het lef vandaan iemand zó aan te spreken? Dit heeft niets, maar dan ook niets met opbouwende kritiek te maken.
Meralixe · 9 januari 2016 op 07:29
Kijk Arta, het zit zo. Wie nu nog geloofd in, ook in Nederland, maakt geen gemakkelijke tijden mee maar heeft ook recht op respect. Wie ‘geloofd in’ krijgt bij het lezen van een dergelijke tekst de krop in de keel voor zo veel ‘aanval’ op zijn waardigheid.
Inderdaad technisch gezien dik in orde maar inhoudelijk had onze schrijver enkel als doel te kwetsen. O ja, persoonlijke vrijheid van mening? Nee hoor, leg AUB de link niet naar Parijs nu ook al een jaar geleden. Dan komen we zeker geen stap verder.
Een dergelijk schrijven heeft niets te maken met de zin voor opbouw aan een betere maatschappij.
arta · 9 januari 2016 op 08:57
Allereerst, Jan, excuses voor de offtopic reactie die komen gaat.
We zitten hier op een SCHRIJFsite, niet op een maatschappij-verbetersite. Ik word een beetje onpasselijk van het feit, dat wanneer iemand iets schrijft waar jij het niet mee eens bent, Meralixe, dat jij reageert alsof het een persoonlijke aanval op jou is en ook zo reageert. In mijn ogen is precies dát de reden dat jouw reactie nu, en ook al een aantal keer eerder, écht ver over het randje is.
En om dan terug te zakken in het ‘gelovigen hebben het zó moeilijk’? Kom op, zeg, wees een vent.
Wat is er mis met een reactie als ‘Als gelovige ben ik het totaal oneens met jouw column’? Of wat is er mis met niet reageren? Kortom, waar is jouw respect?
En leg me alsjeblieft geen woorden in mijn mond. Het komt nog niet eens in mij op om Parijs hierbij te betrekken.
Jan van Oranje · 11 januari 2016 op 15:41
Als ik op deze manier praat tot mijn God, is dat iets tussen mijn God en mij. Ik heb nog nooit één woord van kritiek gehoord van mijn God over de manier waarop ik met hem pleeg te communiceren. Mijn God weet hoe ik over het geloof denk en ook waarom ik op die manier of het geloof denk. Dus als mijn God daar vrede mee heeft en mij respecteert om de wijze waarop ik mijn geloof beleef, als mijn God mij respecteert over wie ik ben, wie bent u dan om daar kritiek op te leveren?
Mien · 9 januari 2016 op 00:36
Ik weet nu in ieder geval waar de navelsinaasappelen vandaan komen. Zou god een smartphone hebben? Dat zijn dan weer zaken die ik me afvraag. Zeker in de huidige tijd waarin we leven. Ik zou hem wel het een en ander willen appen. Wie is Fons Janssen? Zou ik hem dan vragen.
Mien · 9 januari 2016 op 00:37
Leuke column Zotteklap van Oranje. Het belangrijkste bijna vergeten. 😉
Sagita · 9 januari 2016 op 11:18
Neen Jan van Oranje ook ik kan niet lachen om deze column. Qua inhoud dan. Ik zou zeggen maak het wat actueler en ga een gesprek aan met Allah.
Groet Sa!
Jan van Oranje · 11 januari 2016 op 15:42
Dus als het over Allah gaat is het grappig, maar over God mag ik niets zeggen?
Sagita · 11 januari 2016 op 23:26
God is al lang dood. Allah leeft als ik zijn volgers mag geloven. Geloven ja dat is grappig. Maar goed ik denk niet dat ik het grappiger zal vinden, maar wel spannender!
groet Sa.
Frans · 10 januari 2016 op 10:34
Doet me denken aan een grap van Van ’t Hek. Ging over mobiele telefoons. Dat hij in een druk Amsterdams cafe gewoon belt om zijn bestelling te doen. En dan de opmerking dat echt belangrijke mensen onbereikbaar zijn. Hij noemt God als voorbeeld. De Schepper heeft inderdaad een bizar gevoel voor humor, ironie is de entiteit niet vreemd. Neem het gegeven dat wij Nederlanders een kwart van ons voedsel weggooien. Dat is dus eten voor 4 miljoen mensen en laat dat nu net het aantal Syrische vluchtelingen zijn. Kijk, zo laat God ons weten hoe makkelijk naastenliefde is. Cabaret van de bovenste plank met ook nog eens een moralistisch tintje. Dat mensen zich steeds meer als Kain gedragen als ze God eer bewijzen en de eucharistievieringen steeds soberder worden, zegt alles over onze welvaart en niets over de leer van de Schepper zelf. Stalinisme is natuurlijk wel wat anders dan wat Marx en Engels betoogden in Das Kapital.