VAN A TOT Z

Miljoenen letters voegen zich aaneen tot honderdduizenden woorden in duizenden boeken op honderden planken in tien boekenkasten in twee kamers in één huis. Ik verwonder mij erover dat ik van de meeste boeken zonder het te weten weet waar ze staan. Als ik iets opzoek vind het vrijwel altijd. Dat is onbegrijpelijk… Ook kan ik drie, vier, boeken tegelijk lezen. Of juister: een of twee lezen en in de andere iets zoeken, of juist zomaar op goed geluk een fragment vinden zonder het te zoeken. En daar dan iets mee doen. Soms blijft het bij die vondst, soms groeit het uit tot een column of een artikel.

Hoeveel inkt zit er in die boeken? Hoeveel papier? Hoeveel drukkers hebben er aan gewerkt? Hoeveel schrijvers? Hoeveel namen van echte of verzonnen personen zouden er in staan? Hoeveel plaatsnamen? Hoeveel papier zou ik nodig hebben om dat allemaal op te sommen, te rubriceren, te archiveren? Alleen al het mijmeren over zulke dingen wekt een gevoel van geluk op. Of verdriet, want er staat ook leed in al die schrijfsels. Van de A van Apartheid tot de Z van Zionisme.

Elke letter, elk woord, elke zin, elk verhaal, heeft zijn eigen schoonheid, verdriet, pijn. Met 26 letters kunnen we letterlijk ontelbare hoeveelheden woorden en zinnen maken, nooit is het karwei klaar…

Lezen maakt gelukkig, maar ik ben gelukkig ook gelukkig door andere dingen. Alles kan een bron van geluk zijn. Een boek, een boomblad, een vogel. Mijn vrouw, onze kinderen en hun partners, familie, vrienden en bekenden, geestverwanten. Geluk vind ik al schrijvend of naar muziek luisterend, zwijgend of pratend, in mijn eentje of met anderen. Voor de klas of in een zaaltje.

Geluk zie je niet maar ligt voor het oprapen. En toch sluit ik mijn ogen niet voor de donkere kant van het leven. Maar dat wist u al.