Moehammet laat een boertje. Hij heeft zojuist een broodje shoarma op. Met knoflooksaus. Halal. Uiteraard. Hij lust niets anders.
Brinta heeft hij geprobeerd tijdens een van te voren al tot mislukken gedoemde inhamburgercursus. Het was de beloning, het toetje van een culinaire zoektocht naar heerlijke verinnerlijking.
Maar de Brinta was van over de datum. Wat moet je dan als je rechtstreeks van de boot komt? Juist ja, zeevoer spuwen. Zelfs de meeuwen lusten er geen pap van. Zelfs niet die uit Terschelling.
Moehammet laat nog een boertje. Er zit toch nog iets dwars, leunt stevig op zijn maag. Of is dit slechts verbeelding? Voor hem staat zijn meisje. Zij is heelal. Voor Moehammet toch. De vrouw van zijn ultieme dromen.
0 reacties