Van je familie moet je het (niet) hebben

Is het dan nergens meer veilig? Zijn ze dan echt overal? De gewone burger, ze hebben toch nooit iemand wat aangedaan? Gewoon een simpel restaurantje in Zwijndrecht. Het deed me pijn om te zien en horen. Gillende mensen om me heen. Eén persoon die het verpest voor de hele groep. Eén persoon die weken, maanden hierop zat te broeden. Eén persoon die nergens anders meer tijd voor had. Hij heeft dit allemaal op zijn geweten. Het fenomeen is bijna net zo erg als het trouw-ABC, je weet wel; de A is van Afhaalchinees daar komt hij elke dag, B is van Barbeknoeien (God, wat heb ik een hekel aan iedereen die dát woord gebruikt!) is wat wat hij graag doen mag. Ikzelf zou het zwaar christelijke aanstaande paar (inclusief aanhang) lekker verassen met een sex-ABC…gewoon effe rellen. De A is van Anaal, daar lust zij pap van. De B is van Beffen dat is wat hij niet zo goed kan…..(als jullie interesse hebben in het hele alfabet, dan maak ik daar wel een aparte opsomming van in de reacties). Maar goed, waar was ik? Wat ben ik toch weer chaotisch….ik was namelijk bij hét fenomeen. Een goede tweede plaats was dus voor het trouw-ABC, maar met stip op nummer één in de bruiloften top 10; Het bruiloftlied-met-een-fantasieloze-tekst-op-een-bekend-saai—en-achterhaald-wijsje.

Het gebeurde allemaal in een restaurantje in Zwijndrecht dus, ik zat er middenin. Ik ga nu niet uitleggen wat ik in hemelsnaam in Zwijndrecht te zoeken had, maar ik had echt een goede reden. Een goede reden voor die terreur op de zondagmiddag kon ik niet verzinnen! “Gelukkig is het niet mijn familie, bedacht ik me”, maar het had zomaar wel zo kunnen zijn! In elke familie zit hij stiekem verstopt en komt uit zijn winterslaap, zodra er weer een of andere happening op het programma staat. De ik-regel-de-tekst-en-de-muziek-voor-bruiloften-en-andere-familie-uitjes-persoon heeft weer iets om handen én helaas laat hij het nooit meer los. Zelfs niet erna, want hij filmt alles ook nog!

Ik hoor het zingen/ gejank aan, ik huil met ze mee, langzaam ga ik steeds een stukje meer dood. En net als zo vaak begin ik te denken… Ik denk aan hoe iemand tot zo een daad komt.

Hoe kom je tot zo iets? Kijk je eerst rond in je familie en dwing je mensen tot trouwen, zodat je eindelijk jouw amateuristische prutswerk kunt botvieren op al die onschuldige oortjes? Of wacht je netjes tot zij zelf hun huwelijk bekend maken? En dan … je weet de datum, jouw meesterbrein heeft alle tijd nodig voor je nieuwe belangrijke missie. Je dagelijkse werk leg je naast je neer. Je telefoon laat je uit. Je ziet dagen, weken, maanden geen buitenlucht en de hongerstaking van Volkert van der G., valt in het niet bij jouw eetpatroon. Je zit vast, de deadline is in zicht, stress, veel stress, je mag niet falen! Dan komt de perfecte ingeving…..je pakt de ‘wijs’ van Berend Botje, yes!!! En nu kun je verder…je ziet de volmaakte gezichtjes van je familieleden al voor je, de schouderklopjes achteraf. “Goed gedaan joh” en “Heb je dat helemaal zelf bedacht,“ klinken in je droom…

Maar…..na het zingen, na de schouderklopjes is het nog niet afgelopen. Gewapend met zijn veel te oude, maar volgens hem hippe, videocamera uit 1983 filmt hij moeiteloos alles aan elkaar. Elke familielid krijgt een videoband cadeau, omdat de techneut niets met de DVD ’heeft’ (volgens hem) en niets met de DVD kan (volgens de familie). De videoband is voor de hele familie en diezelfde familie kijkt trots elk jaar, hoe zij allemaal hun keeltjes schor zongen. Ja mensen, het trouw-ABC moet toch echt van goede huize komen om de nummer één te verslaan……