Verborgen gebreken

Wij werden als kinderen altijd gewaarschuwd voor kinderlokkers. Als kind heb je hele fantasieën hoe zo’n man eruit ziet. Ik weet nog goed, dat toen ik op de lagere school zat, het gerucht ging dat er een kinderlokker voor de school stond. Hij droeg een lange zwarte cape en zijn gezicht was verborgen onder een capuchon. Heldhaftig als ik en mijn vriendinnetje waren, gingen wij op zoek naar hem. We hebben hem niet gevonden. Paul en ik besloten zijn huis te verhuren op het moment dat wij gingen samenwonen. We hadden na een strenge voorselectie een afspraak gemaakt met een jong echtpaar met een kind.

Wij stonden in het lege huis voor het raam op het echtpaar te wachten, toen er een auto de straat in reed en daar inderdaad een man, een vrouw en een klein meisje uitstapte en richting onze voordeur liepen. Mijn mond viel open. De man was een jonge God. Ik kan hem niet anders omschrijven. Ik schatte hem 1.92 lang, donker haar, hel blauwe ogen, een markant gezicht. Paul veegde attent als hij kan zijn het kwijl van mijn kin en riep me snel weer terug op aarde. Lieflijk voegde hij er aan toe dat het voor mij toch maar behelpen thuis was, met een *iets* mindere God.

We raakten bevriend en al snel brachten we minimaal eenmaal per week wel een dag of een avond met elkaar door. Het was leuk en gezellig, zelfs een gezamenlijke vakantie werd al door ons besproken.

Op een avond, we hadden wat gedronken, pakte ze een handje chips uit het schaaltje wat op tafel stond. Met een blik, die ik op dat moment niet begreep, zei ze tegen haar man dat ze morgen wel overnieuw zou beginnen met lijnen. Ze had namelijk de hele dag nog niets gegeten. Ik, die zo zou kunnen solliciteren als dieetgoeroe, gaf haar meteen een preek dat niet eten, geen zoden aan de dijk zette. En zo’n streng dieet had zij helemaal niet nodig, vijf kilo eraf en ze was, zeker in mijn ogen, helemaal top!

Tot mijn grote verbazing, barstte ze in huilen uit. Snikkend rende ze naar het toilet, ons helemaal verbouwereerd achterlatend. Vragend keek ik haar man aan, hij haalde zijn schouders op.

Na een minuut of tien kwam ze de kamer weer in. Ik keek haar vragend aan en vroeg wat er was. Met dezelfde vragende blik, keek zij haar man aan en ik zag hem bijna ongemerkt knikken en diep zuchten.

“Beloof me, dat wat ik nu vertel, dat dat tussen ons vieren blijft het is echt een groot probleem”, zo begon zij haar verhaal. “Natuurlijk“, riepen Paul en ik in koor. Nog een keer keek zij haar man aan en haalde diep adem en ging verder “Henry, houdt niet van volle vrouwen en al helemaal niet van vrouwen met grote borsten.” Enigszins van mijn stuk gebracht, staarde ik naar haar volle D cup. “Precies, zei ze, je ziet het goed, ik ben alles geworden waar Henry niet van houdt”. “Ik leerde hem kennen toen ik veertien was, ik had maatje 34 en een kleine AA cup.” “We hebben al sinds de geboorte van Melissa geen gewone seks meer, maar hij houdt nog wel van me hoor, toch Henry?”
Mijn jonge God, knikte braaf met zijn hoofd ter bevestiging. Zij vertelde dat de enige keren dat de seks wel lukte, de keren zijn geweest, dat zij haar borsten had afgebonden en ze zich goed geschoren had.

Ik kreeg een vreemde smaak in mijn mond, Paul zijn gezicht stond ondoorgrondelijk. Ik wist dat er een ontknoping moest komen, maar ik kon me niet bedenken wat dat nou zou moeten zijn. Hadden we hier te maken met een SM-stel, misschien extreme bondage? Ik besloot om niet te gissen, maar om een keer ongewoon mijn mond te houden.

“Zoals jullie nu wel hebben kunnen raden, is mijn Henry een niet praktiserende pedofiel.” Er viel een minuten lange stilte. Mijn mond viel wederom open en Paul… Paul was nog stiller dan normaal. We wisten niet hoe te reageren. Op een gegeven moment kon ik het niet na laten om te vragen of hun dochtertje dan geen gevaar liep, of hij die verleiding kon weerstaan. Zij schudde resoluut met haar hoofd en ontkende alle denkbare gevaren.

Het contact werd na die avond meteen door ons verbroken, het laatste wat ik over ze hoorde was dat ze nu twee dochtertjes hebben en zij een flinke borstverkleining heeft laten doen, om toch maar op één of andere wijze haar pedofiele man te behouden.

Ik ben al heel lang geen kind meer, maar ongewild heb ik de kinderlokker wel gevonden. Hij had zijn zwarte lange cape en donkere capuchon afgedaan en eindelijk zag ik zijn afschrikwekkende gedaante.