We zitten samen op de bank naar de TV te kijken, als mijn dochter mij ineens van alles vraagt:
Zeg pap, vertel nog eens over vroeger, toen je net zo oud was als ik nu ben.
Had jij het ook zo koud toen jouw vader & moeder gingen scheiden?
Kon jij wel gewoon contact hebben met jouw papa.
Of mocht je van oma je vader ook nooit zien?
Want weet je pap, op de dagen dat ik mezelf niet meer vertrouw, heb ik het soms benauwd.
Vooral als ik me bevind in de hitte van de strijd.
Ik ben nu weer bij jou maar af en toe ben ik verdwaald.
Zeg pap, vertel nog eens een mooi verhaal.
Misschien een verhaal over vroeger, toen ik klein was.
Dat is toch niet zo gek?
In mijn beleving was ik niet zo wijs als dat jij mij weleens hebt verteld.
En pap hou jij jezelf groot als mijn broertje of ik naar je kijkt omdat we je willen knuffelen?
Je weet niet hoe je het ons uit moet leggen, omdat je het zelf amper nog begrijpt.
Wist jij eigenlijk wel wat je toen deed pap?
Vertel het eens aan mij.
Zij zegt: Pap, ik heb nog altijd geen idee, het enige wat ik weet is dat ik niets zeker weet.
Hoe deed jij dat toen je zo jong was als ik nu ben?
Vertel het eens aan mij, pap.
Vertel het mij zoals alleen jij dat kan doen.
Vertel mij je mooiste verhaal.
Luister pap, ik weet niet of jij dit nog wel weet, toen je mij zei dat je jezelf zo in mij herkent.
Maar ik denk dat ik het antwoord heb op de vraag ik toen had.
Weet je nog pap, dat ik je vroeg of je het eng vond om jezelf in mij te herkennen?
Je dacht veel meer dan dat je daadwerkelijk tegen mij zei.
Dat de rol van een vader steeds veranderd met de tijd, ik weet dat wel, Pap.
Toen je aan mij vroeg of je er wel genoeg voor mij bent geweest, begreep ik je heel goed.
Ik voel precies hetzelfde, ik heb zoveel vragen in mijn hoofd.
En niet iedereen heeft een vader als ik, ik geloof alles wat je zegt, omdat ik van je hou en weet dat je tegen mij altijd eerlijk bent.
Dus alsjeblieft pap, ik ben moe, vertel me nog één keer een verhaal.
Bijvoorbeeld zoals die ene keer bij voetjebal, dat je mij kwijt was bij meneer de Wind.
We konden praten over van alles, maar ook over niets.
Wil je mij vertellen over de dingen die je hebt gedaan, omdat je wanhopig was omdat je mij niet mocht zien? Ik ben gewoon benieuwd over die keer dat de politie aan je deur stond omdat je mij zo hebt gemist.
Het was niet slim pap, maar ik begrijp het wel en ik ben trots op jou.
Ik wil graag van je weten hoe jij bent gevallen en weer opstond. Misschien kun je mij dat leren.
Je bent mijn voorbeeld, ik wijk nooit meer van je zij.
Als ik jou iets leuks vertel, vertel dan jij nog een verhaal voor het slapen gaan aan mij?
Van TV kijken is weinig gekomen.
Mijn antwoorden op haar vagen die ze mij heeft gesteld, zal ik volgende week over bloggen.
0 reacties