Vishaak…

Toen de mussen niet van de daken vielen van de warmte, besloten ik en een goede vriend van mij om weer eens gezellig samen te gaan vissen. Als kind, deed ik dit ook niet anders en waarom zou je niet een keer passie terughalen van vroeger, dat nu nog geweldig leuk kan zijn. Dan te bedenken dat het ook gezellig is aan de waterkant, met een heerlijk pilsje en een sigaretje. Eindelijk, ik heb beet en ving een snoek met mijn werphengeltje en de daarop gemonteerde nep vis. Best gemeen eigenlijk zo’n nep visje. Maar ach hier denk je niet aan, als je voor eigen plezier bezig bent.

Opeens merk je dan dat je geen materiaal bij je hebt om de vis te verlossen van die vlijmscherpe haak. Dus dacht dat de enige oplossing was om de haak dan maar met de hand te verwijderen. Ik haalde het haakje uit de bek van de vis en toen schoot dat haakje zo in mijn wijsvinger. Dit deed geen pijn, maar toen ik keek hoe diep dat haakje er wel niet in zat, dat zag er niet prettig uit. Ik kon dit beter maar niet zelf verwijderen en besloot samen met die vriend om naar een huisarts te gaan.

Daar zat ik dan met een haakje in mij vinger en voelde mij net als een vis aan de haak geslagen. Ik werd gewoon niet goed dat de dokter allemaal met gereedschap aan kwam om die haak, zo mooi mogelijk operatief te verwijderen. Raakte dan ook voor mij gevoel in een shock. Dan te bedenken dat ik nooit zo nadenk bij het verwijderen van een haakje bij een vis die ik uit het water haal.

Discussies komen er op gang, met mensen die ik ken, dat het niet zielig is en wel juist zielig is, dat je vissen vangt. Ik doe het voor mijn plezier en vissers voor hun brood. Ik vraag mij dan echt af welk moraal is hier goed? Geen van beide, want de natuur heeft ook gevoel. Toch begrijp ik dit en vis nog steeds.