Op kosten van de Lidl met zijn tweeën voor de prijs van één naar het ZiggoDome, dat leek mij een goed plan. Op de maandagmorgen dat dit bekend werd, scheurde ik dan ook meteen naar de Lidl voor de aankoop van lang houdbare kruidenierswaren. Eenmaal bij de kassa aangekomen moest ik om de voucher vragen….

De verkoopster drukte me drie kraskaarten in mijn handen, maar het 538LIVEXXL kaartje met de reserveringscode bleef uit.

‘Ja, en?’ vroeg ik.

De verkoopster trok haar wenkbrauwen omhoog.

‘Kaartje?’

Omdat haar ogen nog steeds zo groot als schoteltjes bleven hielp ik haar een handje.

‘538 LIVE XXL ?’

‘Ow, dacht dat je .. nee, je leek me niet het type daarvoor’, zei ze.

Hoofdschuddend griste ik het kaartje uit haar handen. Niet het type, nou valt dat even mee of tegen, ’t is maar hoe je het bekijkt natuurlijk.

Met een sprintje naar de auto en in volle vaart naar huis. Des te eerder ik dat kaartje kon inruilen voor twee zitplaatsen, des te groter de kans dat het fatsoenlijke plekken waren. En ik had geluk, twee stoelen recht tegenover het podium en dan ook nog precies in het midden. Wat wil een mens nog meer.

Zaterdag 17 september vertrokken wij goed op tijd. Op Radio 538 had ik wel iets gehoord over ene Shawn Mendes, maar omdat ik te oud ben voor deze doelgroep ging de informatie volledig aan mij voorbij. Eenmaal uit de parkeergarage tegenover het ZiggoDome zag ik de gevolgen van mijn stupiditeit. Honderden, zo niet duizenden gillende meisjes met hier en daar iemand van mijn leeftijd. De weg naar de ingang was er één vol hindernissen. Giechelende jongedames die hun lange haren losmaakten en achterover wapperden alsof ze alleen op de wereld waren. Parfum en haarlak, al snel kreeg ik een niesbui waardoor ik mijn ogen dichtkneep en struikelde over een grote tas met veel blingbling.

Eenmaal in het ZiggoDome verdween de drukte, scoorden wij een broodje kruidenkaas en vonden wij zonder hulp onze gereserveerde stoelen. Voor ons zaten twee jonge meisjes, rillend van de zenuwen.  ‘Shawn Mendes’, de naam werd met grote achting meerdere malen uitgesproken.  Al snel verscheen er een slinger jonge dames met lang haar en glanzende mobieltjes.  Aan het einde van de sliert een man van mijn leeftijd. Hij keek me aan, zuchtte een keer en zei; ’Chauffeur en geldschieter’, daarna haalde hij zijn schouders op.

Shawn Mendes, ik had nog nooit van die vent gehoord, dus het leek me verstandig om hem even te googelen. FireFox vertelde mij dat deze jonge zanger uit Canada komt. ‘Treat you better’ is één van zijn hits.

‘Treat you better, ken jij dat nummer ?’ vroeg ik aan mijn date.

‘Nee’, zei ze, ‘nooit van gehoord’.

Opgelucht zakte ik iets dieper in de stoel. Soms voel ik me oud, vooral tijdens dit soort momenten. Als het gaat om Shawn Mendes, heb ik blijkbaar ergens iets gemist. Maar gelukkig ben ik niet de enige.

Het voorprogramma van 538XXL stond in het teken van hysterisch gekrijs zodra de naam Shawn werd genoemd. Soms was alleen de S voldoende.

‘Wie komt hier vanavond?’

SSSSSSSSSSSS

Na deze S stond ik op om oordopjes te kopen. Ik weet dat jonge meisjes in staat zijn om een hoog stemgeluid te produceren, maar dit sloeg werkelijk alles.

En toch, het schept een band. Samen met je date knus in een paar klapstoelen zakken terwijl je bij elkaar controleert of de oordopjes passen. Dat doet iets met je.

Het optreden van Shawn Mendes was goed te doen. De slinger jongedames probeerden met hun fraaie maar hevig bibberende handen zijn verschijning vast te leggen en wij konden zien dat dit voor geen meter lukte. Twee meisjes raakten zo geëmotioneerd dat ze huilend door hun chauffeur en geldschieter de zaal uit werden gedragen.

‘Plensje koud water’ vertrouwde hij me toe, ‘doet wonderen’.

Shawn Mendes. Het lijkt me voor zo’n jonge knul behoorlijk beangstigend om voor zoveel hysterische meisjes te moeten zingen. Toen hij de bühne had verlaten daalde de temperatuur in de zaal met vijf graden en konden wij vol overgave genieten van de resterende optredens. De organisatie was zo slim geweest om het beste voor het laatste te bewaren, dus toen Kensington op het podium kwam konden wij niet meer blijven zitten.

Trillend van de zenuwen peuterde ik mijn mobieltje uit mijn broekzak in een poging de bandleden op beeld vast te leggen. Tijdens mijn geklungel werd ik gadegeslagen door mijn date en grote groep giechelende jonge meisjes die af en toe probeerde aanwijzingen te geven.

‘Je moet inzoomen’.

Het lukte niet. Zingen, dansen, oordopjes vasthouden, een date aandacht geven en foto’s en filmpjes maken, het werd me bijna te veel.

‘Plensje koud water?’ vroeg een man die me bekend voorkwam, ‘of moet ik je ook naar huis brengen?’

 

Hier hoort een muziekje bij

 


J.oost

'Een beetje van mezelf en een beetje van maggi'

12 reacties

Ferrara · 23 september 2016 op 13:06

Geen idee hoe oud je bent, maar ik heb me kostelijk vermaakt met dit schrijven. Of de laatste zin waarheid is doet er niet toe, ik vind het een geweldige uitsmijter.

    J.oost · 23 september 2016 op 17:52

    De laatste zin was van Maggi, maar voor de rest.. Mooi dat je je vermaakt hebt met dit verhaaltje. Ik had ook veel plezier tijdens het schrijven.

NicoleS · 23 september 2016 op 13:46

Prachtig!

StreekSteek · 23 september 2016 op 14:05

Hoe je in één avond jaren ouder wordt? Zo dus. Overtuigend geschreven!

    J.oost · 23 september 2016 op 17:53

    Ja, dan word je je ineens bewust van je grijze haren, ha ha

Esther Suzanna · 23 september 2016 op 14:21

Leuke Column! En die eh ..Shawn.. je hoeft blijkbaar niet te kunnen zingen. Haha..dat doen die meiden wel voor hem. 🙂

J.oost · 23 september 2016 op 17:55

Ja, dan is dit https://www.youtube.com/watch?v=n0-E6BnCVFA een heel stuk beter.

Nummer 22 · 25 september 2016 op 09:37

Hup..en nu naar A. Hazes zingt als een Hologram teruggekeerde held.?

    J.oost · 26 september 2016 op 20:33

    Hazes? Die sla ik over, al schijnt het wel heel gezellig te zijn. Eigenlijk had ik bij de reactie van de caissière al een time-out moeten nemen…

Bruun · 26 september 2016 op 10:48

Geweldige column. En herkenbaar ook. Ik ben ooit (lang geleden alweer) bij een concert van Pink geweest en heb nog steeds last van een lawaaitrauma door de gillende tienermeisjes. Ook ik voelde me erg oud (toen al). Leuk geschreven!

J.oost · 26 september 2016 op 20:42

Live optredens bijwonen doe ik graag vanwege de sfeer en de gezelligheid eromheen. Het type publiek is echter wel van invloed op de beleving. In november ga ik naar Kensington, de oordopjes gaan mee 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder