Mijn dochter zit er middenin: de rotzooi van een buitenlander zijn in een vreemd land. Ach, vele Surinamers, Turken, Marrokanen, Antillianen, en andere groeperingen vallen daar ook onder, dus op zich is er niks nieuws aan. Maar toch besloot ik deze column te schrijven om te kijken wat er voor reakties op komen. Je weet immers maar nooit.

Mijn dochter is 4 jaar geleden naar Nederland vertrokken om er te studeren. Communicatie. Op onze kosten. En dat ging mooi — zolang ze geen boekhouden hoefde te doen. Maar jammer genoeg brak het kwade semester (of is dat trimester daar?) aan dat ze eraan moest geloven. Om kort te gaan: ze zakte keer op keer voor dat onderdeel en werd, na vruchteloze dispensatie, geadviseerd om maar naar een andere studie uit te kijken. Deed ze ook. Vooral eentje waar geen boekhouden voor nodig was. Dus: Sociaal Juridische Dienstverlening.

Probleem nummer één: de nieuwe studie vereiste een totaal nieuwe inschrijving, en dus moest ze van voren af aan beginnen met het proces. Dus dan maar. Maar wie schetst onze verbazing als bij de inschrijvingsprocedure nu ineens blijkt dat haar Amerikaans Highschool diploma, waar ze dus 4 jaar geleden op geaccepteerd was, niet gelijk gesteld staat met een HAVO diploma. Na weer maanden van vruchteloos haar recht zoeken (ze was toch verdorie 4 jaar geleden toegelaten met datzelfde diploma op diezelfde school??? Wie zou daar nu verantwoordelijk voor gesteld moeten worden???), gaf ze toe aan de volgende – mijns inziens onterechte – oplossing: ze was nu 21 en kon misschien toegelaten worden als volwassene na een toelatingstest in Nederlands en Engels. Gelukkig haalde ze de test. Met mooie cijfers. Dus was alles nu goed?

Mooi niet! Want nadat het schoolgeld voor het hele jaar was betaald, de boeken waren aangeschaft, en de colleges waren aangevangen, kwam de brief van de vreemdelingen politie: “Je bent een andere studie begonnen, en die zul je niet afgerond hebben in 2007, hetgeen de deadline was voor jou, dus je moet nu weg. Gelijk. Zeg maar alles op. Ja, sorry voor het schoolgeld, en sorry voor alle moeite, maar dat stond er in de kleine lettertjes die je dan maar had moeten lezen indertijd. Dag!”

En nu moet ze dus terug. Middenin een schooljaar. Omdat ze van studie veranderde toen ze tegen een bottleneck aanliep. En omdat ze een vreemdeling is die, ook al betaalt ze keiharde Euro’s voor elke stap die ze maakt, en ook al is ze niemand tot financiele of emotionele last, maar moet oprotten aangezien ze de “deadline” niet zal halen.

Nu vraag ik u: hoe komt het toch dat een betalende vreemdeling, die kan aantonen dat ze werkelijk de school bezoekt en dus geen geintjes maakt met het systeem, wordt genageld, terwijl het land verder tjokvol uitzuigers zit die maar van uitkeringen leven en de belasting betaler uitbuiten? Vráágt zo’n land eigenlijk niet om bij de neus genomen te worden als eerlijkheid niet blijkt te worden gewaardeerd? Of… zie ik het verkeerd? En is er überhaupt ergens waar ik om gerechtelijke hulp kan vragen?


4 reacties

Ma3anne · 23 maart 2005 op 17:17

Een land waar zoveel mensen kapot lopen op regeltjes. Niet alleen buitenlandse al dan niet studenten.

Mijn zoon had bijna niet kunnen gaan studeren, omdat het moeilijk was het (zeer hoge) inkomen van zijn vader los te koppelen van het mijne, terwijl we toen 14 jaar gescheiden waren en pa al 10 jaar niks meer van zich had laten horen. Ik kon die studie niet betalen en zijn vader wilde niet bijdragen en we kwamen niet in aanmerking voor studiefinanciering omdat zijn vader te veel verdiende. Ook zo’n lekkere vicieuze cirkel. Dat is dan ook een rare zwerftocht geworden door de kleine lettertjes in de wet, want dat was niet te geloven toch! En juist omdat we GEEN buitenlanders waren, vielen we niet in de een of andere regeling.

We vonden uiteindelijk een hardheidsclausule, waar we iets mee konden, maar dat werd een heel vervelende weg. In die tijd heeft zoonlief maar gewerkt, totdat we dat rond zouden krijgen. En dat is gelukt, omdat een goede vriend uit hoofde van zijn functie een derde partij wilde zijn, die een objectief beeld kon omschrijven van onze situatie. Ineens heel raar, dat ze die persoon als bemiddelaar accepteerden, want zijn functie oefent hij in een heel ander deel van hetland uit en heeft niets met ons te maken.

Kortom: bij studiefinanciering zitten mensen die de piepkleinste lettertjes in de wet kennen en de hardheidsclausules. Ik zou, als ik jou was, daar eens proberen iets wijzer te worden. Of ze werkelijk iets kunnen doen, weet ik niet, maar ze kunnen je misschien de weg wijzen.

Nog een tip: probeer een vaste contactpersoon te krijgen daar, want anders moet je steeds met anderen dezelfde stappen ondernemen en dat loopt op niks uit.

Succes!!!

EDIT:
Ik snap dat jullie probleem heel anders is en ik loop me suf te denken en er schiet me iets te binnen: Kan je dochter niet ‘op papier’ de studie in verkorte vorm doen, zodat ze in elk geval op papier de deadline wel kan halen?

Bakema_NL · 23 maart 2005 op 18:48

Wat je vraag betreft…..dat komt dus inderdaad omdat het land verder tjokvol uitzuigers zit die maar van uitkeringen leven en de belasting betaler uitbuiten….veel althans. En daar moeten de goeden onder lijden helaas.
Verder ben ik blij dat er regels zijn, wanneer die er niet zouden zijn zou de puinhoop helemaal niet meer te overzien zijn. Uitschot bij hoog en laag zou aangepakt moeten worden, maar inderdaad, dat gebeurt te weinig en we zijn inderdaad verworden tot een land wat er om vraagt beetgenomen te worden.

Mosje · 23 maart 2005 op 20:59

Het land zit tjokvol met mensen die denken dat het lanf tjokvol zit met uitzuigers.
Het buitenland ook?

JoanMarques · 25 maart 2005 op 03:55

Interessante opmerking. Ik denk dat het een en ander afhangt van welk buitenland je onder de loep wilt nemen. Landen met een overwegend sociaal systeem, zoals Nederland, hebben naar mijn bescheiden mening meer uitzuigers dan landen die zwaar naar de kapitalistische zijde leunen.
In Amerika heb je volgens mij veel minder “gebruikers” van het systeem: integendeel! Daar is het precies andersom en gebruikt het systeem je zolang je met de poen over de brug kunt komen, lijkt mij.
Het ligt dan aan het individu om dat zo goed mogelijk te implementeren.
Weet niet of dit wel duidelijk overkomt. Gewoon wat gedachten neergepend mbt het verschil tussen Nederland en sommige “buitenlanden”:)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder