De joodse kleuter Deborah (Borie) Maarsen – Laufer heeft geluk, na verplicht zingen in een kinderkoor tijdens de kerstavond van 1944” waarbij de SS’ers genieten van een overvloedige maaltijd “ in de barakken van het concentratie kamp te Ravensbrück.
Het kinderkoor moest blijven zingen ook nadat “de gasten” allen de zaal hebben verlaten. Wat de moeders en kinderen niet opmerken is dat de barak met benzine overgoten wordt. Om daarna met behulp van handgranaten de barak te veranderen in een waar hellevuur, hierbij kwamen alle kinderen om. Door het doortastende optreden van haar moeder, wist Borie en haar zusjes de laffe aanslag te overleven. Later overleefde Deborah, haar zusjes en moeder een dodenmars, van een paar honderd kilometer door sneeuw en kou, naar het even beruchte concentratiekamp Buchenwald. Later werden zij bevrijd, meer dood dan levend door de Canadezen Borie bleek de jongste overlevende van Ravensbrück te zijn.
Deborah groeit op, heeft een gezin en kleinkinderen, ze verblijft in Israel omdat haar kleinzoon een ernstig ongeluk heeft gehad en in het ziekenhuizen ligt.

Daar ontmoet ze een echtpaar dat hun 5 jarig zoontje heeft verloren aan leukemie, te zijner nagedachtenis richten zijn ouders een privé stichting op “Zichron Menachem” (gedenk Menachem) met als doelstelling gezinnen met kankerpatiëntjes op te vangen en voor een vermoedelijke laatste vakantie in Nederland te zorgen, want velen zijn in een terminaal stadium.
Borie vindt hier in haar levensdoel (volgens haar de reden dat is alles heeft overleefd)
Via haar steeds verder uitbreidende netwerken van artsen, vliegtuigmaatschappijen, verpleegkundigen, banken, vrijwilligers en vele anderen, krijgen de kinderen een luxe vakantie waarin de chemotherapieen gewoon doorgang kunnen vinden.
Er wordt geen onderscheidt gemaakt naar afkomst, sociale status of religie. Naast de joodse kinderen zijn er Arabische, Palestijnse, zieke kinderen uit landen rondom Israel en kinderen met stralingsziekte uit Tjernobyl.

Eén ding maakt ze gelijk ze zijn allen doodziek.

Maar er is een ding dat mij dood ziek en vreselijk kwaad maakt, is de ongebreidelde durf van mensen als o.a. Harry Bommel (SP), Gretta Duisenberg, Dries van Agt (CDA), welke vinden dat er gesproken moet worden met Hamas een groepering welke de staat Israel en de Joden wil vernietigen. Zij vinden dat het mogelijk moet zijn dat dit in hun handvest staat.
Ze vinden dat deze groepering een onderhandelingspartner is ondanks de terroristische aanslagen op burgers en kinderen.
Een groepering welke kinderen als soldaat opleidt en gebruikt als schild. De kampen, dorpen en scholen worden als bergplaats gebruikt voor raketwerpers.

Zolang Hamas een terroristische organisatie is en Israel niet erkent en in hun handvest laat staan dat ze op vernietiging van het Joodse volk en Israel uit zijn kan en mag er niet gepraat worden met de Hamas.

En zeker niet zolang de Hamas dit soort jeugdkampen organiseert en dit heeft niets te maken met het knopen mast en paal steken.
Hier schreeuwen Hamas kinderen dood aan de Joden weg met Israel helaas, helaas, helaas.

[img align=left]http://examedia.nl/columnx/uploads/img46b1cf93d2d2d.jpg[/img]

En Borsato, Meeuwis en Pavarotti maar zingen voor warchild

NB.

De familiegeschiedenis van Borie is te lezen in het door haar broer (Moshe Zvi Laufer) opgetekende verhaal, “Gered uit het vuur”.

Elke gift is welkom:Giro 777.777 ten name van ‘Zichron Menachem Vakantie’.


8 reacties

pepe · 4 augustus 2007 op 18:57

Heftig onderwerp.
Kippenvel bij het lezen van het stukje over Borie.
Afschuwelijk kinderen en andere onschuldigen te gebruiken in oorlogen.

Mooi dat je dit onder de aandacht brengt.

Prlwytskovsky · 4 augustus 2007 op 19:31

[quote]dat er gesproken moet worden met Hamas[/quote]
Die kwaadheid bemerkte ik ook bij mij. Heftig onderwerp.

arta · 4 augustus 2007 op 20:19

Die eerste twee alinea´s…vréselijk!
Maar wat heeft die vrouw haar ervaringen positief gebruikt!
De laatste drie alinea´s zijn, wat mij betreft een geheel ander onderwerp, waar ik het wel mee eens ben. Een terroristische organisatie zou gewoon geen onderhandelingspartner moeten kunnen zijn!

WritersBlocq · 5 augustus 2007 op 11:21

Dat verhaal over Borie, wat knap dat je in een paar zinnen zo’n treffende schets van haar neerzet.

En verder is het te onvoorstelbaar voor woorden. Vandaar dat je plaatje ook zoveel toevoegt, zoiets is onbeschrijvelijk. En on-onderhandelbaar, ook wat mij betreft.

DriekOplopers · 5 augustus 2007 op 11:50

Een heel indrukwekkend verhaal. En inderdaad, [d]moordenaarsbendes[/d] “organisaties” als Hamas moeten met wortel en tak worden uitgeroeid!

Troy · 6 augustus 2007 op 18:06

Goed om jou hier weer eens te zien, en meteen met een behoorlijk heftig onderwerp. Ik hoop op vele giften!

DreamOn · 7 augustus 2007 op 11:37

Goed geschreven, een schrijnend en belangrijk onderwerp. Prima, dat je het op deze wijze onder de aandacht brengt.

Groetjes DO.

Neuskleuter · 13 februari 2008 op 15:52

Zoow, ik was even nieuwsgierig naar Senahponex, en schrijven kan hij! Whoa, dit is wel echt een verhaal dat je raakt. De zinnen lopen niet altijd goed, maar de kracht van je verhaal heeft me aan het lezen gehouden.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder