Overal waar “te” voor staat is niet goed, behalve te vreten. Maar (elke “maar” ontkracht in principe het daarvoor beweerde maar… nou ja laat ook maar) door wat we denken te weten gaat denk ik veel niet goed. Ik weet dat niet zeker en het zal ook niet altijd opgaan, maar in bepaalde gevallen gaan dingen mis en ontstaan misverstanden, oorlogen en andere erge dingen door wat we denken te weten. Waar doen we goed aan? Wat is belangrijk om te weten en vooral: Wat Is Waar? Je gevoel zit in je pens en je gedachten in je kop. Door wat je denkt voel je je zus of zo. Niet letterlijk je zus natuurlijk, ook niet je zo, maar ik denk dat je weet wat ik bedoel. Je gedachten bepalen je gevoel. Andersom ook, want als iets rot voelt dan denk je er ook naar over. Het komt dus van twee kanten. Da’s weer wat om over na te denken als je toch niet kan slapen in deze kille nachten. Therapeuten en schrijvers hebben er een zware kluif aan om dit te ontrafelen en ik spin er weer een lekker web omheen. De poes naast mij spint vrolijk mee, wij zitten op een lijn.

Over lijnen zijn wij ook nooit uitgepraat. De slanke lijn, de dikke streep, de scheidslijn. We denken te weten hoe die lopen, maar lopen ze wel? Volgens mij liggen ze vast. De lijn loopt van A naar B zeggen we vaak. Heb jij hem wel eens zien lopen? Met een lunchpakketje voor onderweg, liftend langs de A4? Sjaaltje om, onderweg van A naar B, waar A of B ook mogen liggen? Ik niet, denk ik. Of liep hij er wel maar reed ik te hard voorbij? Ik weet het niet! En als de lijn vastligt, waaraan ligt die dan vast, denk jij?

Dit alles geeft toch weer te denken! Van teveel denken krijg ik trek, ik ga dus lekker iets te vreten pakken!

Categorieën: Diversen

Pauline

Talent voor tekst, taal en verhaal

5 reacties

Mosje · 16 december 2004 op 09:36

Je springt van de hak op de tak in dit stukje. En dat is geen rechte lijn, zoals gedachtelijnen haast nooit recht zijn. Nou ja, zolang jij niet langs de zijlijn staat zul je de finishlijn wel halen.
Jij hebt toch geen lijnencomplex he?
😛

Kees Schilder · 16 december 2004 op 11:50

[quote]De poes naast mij spint vrolijk mee, wij zitten op een lijn. [/quote]
Mijn poes spinde vannacht ook. Maar bepaald niet op MIJN lijn.Hij hing met zijn stinkende bek boven mijn gezicht.Weet je hoe klote dat is om drie uur s’nachts.

Ma3anne · 16 december 2004 op 16:28

Heerlijk om deze subtiele gedachtekronkels te lezen. Jammer, dat ze goed beginnen, maar telkens in het niets blijven zweven op de één of andere manier. Kronkel rustig verder. Ik verwacht nog veel moois van je! 🙂

Mup · 16 december 2004 op 20:54

O, als je je verstand en je gevoel toch eens kon scheiden.
Ik zou met jou wel eens willen kronkelen in een lift,

Groet Mup.

WritersBlocq · 17 december 2004 op 08:43

hoi allemaal, ik zal het rijtje ff afgaan:
Mosje: ik ben een hakopdetakkenwijfie!
Kees: wat een kutkat!
Ma3: ik zat er allang mee in mijn hoofd te kronkelen, nu heb ik weer ruimte voor andere stukjes 😉 maar deze móest eruit.
Mup: naar welke verdieping? en dan een borrel op de kronkels 😀 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder