Dit moewewe sámen doen!
We moewe elkaar helpen in deze moeilekke tijd.
We gaan dit met se alle anders doen.
Met elkaar moewewe dit oplossen!
We moewwe met één stem prate!
Ik hoor, en nog erger, ik zie dit de zoveelste politicus zeggen. En ook deze keer weer slordig gearticuleerd. Eigenlijk helemaal niet gearticuleerd. Het klinkt als iets even snel er doorheen jassen want we moeten nog belangrijker dingen doen. Zoiets.
Samen doen! Met elkaar doen. Met z’n allen. Elke zin van eke politicus begint tegenwoordig zo. Om grip te verkrijgen op een situatie waarop helemaal geen grip te krijgen valt. Je ziet de opkomende paniek in de ogen van de politici. Een wereld die maakbaar leek is plotseling veranderd in een soort Russische roulette. “De boel bij mekaar houen,” hoor ik intussen iemand zuchten.
Ze kunnen er moeilijk mee omgaan. Ineens moeten we allemaal van mekaar houen. Mekaar steune! Omsien naar mekaar!
We moeten met één stem praten: vertaling: want tja, als de mensen nu op hol gaan slaan, zitten we met een gigantisch probleem
Met één stem praten…Alsof de wereld dan ineens weer ouderwets maakbaar wordt.
Mag ik passen? Ik wil helemaal niets samen doen. Ik wil helemaal niets met mekaar doen. Het laatste dat ik wil, is iets met z’n allen doen want ik zie de voorbeelden:
De sportschool bij mij op de hoek. Roedels biceptuelen sporten nu buiten. In de tuin aan de weg. Voor iedereen zichtbaar. Op 40 centimeter afstand van elkaar staan ze nodeloos gewichten boven hun hoofden te kreunen. Ik zie mensen in de stortregen in korte broek en t-sjirt op fietsen zitten die voor-noch achteruit gaan. Spinnen noemen ze dat. Ze trappen zich het schompes en komen geen centimeter vooruit. Ik zie virussen breed grijnzend surfen op het zweet en de rond sproeiende klodders speeksel.
Onbegrijpelijk dat ze niet lekker op een echte fiets stappen en ongestoord in de vrije natuur gaan fietsen.
De mens is een kuddedier. In roedels leven. In scholen samenklonteren. Als het maar niet alleen is. Als je maar wel geaccepteerd wordt. Als je er maar bij hoort. Als je maar met één stem praat.
Wat een treurnis!
Daarom loop ik de deur uit. Ik ga wandelen. Niet same. Niet me se alle. Niet met mekaar. Gewoon alleen, in m’n eentje, solo , zonder anderen. zonder ergens bij te horen.
Want met in het achterhoofd de Noord-Korea’s en China’s van deze wereld lijkt het mij raadzamer zélf na te denken. Je éigen boerenverstand te gebruiken, volgens je eigen normen handelen. Dat zegt één stem in mijn achterhoofd.
En laat je niets anders wijsmaken..
5 reacties
Marieke · 14 juni 2020 op 18:21
Heb jij geluk dat je maar één stem in je hoofd hoort.
van Gellekom · 15 juni 2020 op 07:52
Ja maar die stem vindt mijn hoofd niet geestig 😀
Nummer 22 · 14 juni 2020 op 19:07
‘Samuh iz nie alleen maar alleen is niet samuh als het denken jie gesteurt wort door stemmuh’ Piet, verrekensboer zonder verstand (2020)
van Gellekom · 15 juni 2020 op 07:53
Verstandige Piet
Nummer 22 · 15 juni 2020 op 09:57
Sammuh beelden bestormen like me oak wah, niet dan skat van me, Sijn ze nou allemaal gek geworden? Hoeso skatje van me? Nou dan kennen we alle beelden bestormen want wie zijn gristelijk en in de biebel staat namelijk iets. Oh, wah dan skat.. Skat, wacht maor. Nummer 22, ja dien kaerl skrieft een columnx daereuver. Interessant seg maor. Effe woachten dan moar. Ja skat, effe woachtyh.