Weet ik veel

Ik denk dus ik schrijf. En schrijven kan ik. Dat weet u net als ieder ander. Van absurdisme tot van Dis. Ik doe het helemaal alleen. Dus niet met schrijgenoten en andere flauwe kul. Daar houd ik niet van. Het liefst schrijf ik over liedjes of artiesten die mij boeien. Frank Boeyen bijvoorbeeld. Ooit nog eens in zijn kamertje geweest na het optreden. Gebekt hebben wr. Jazeker flink getongt. Maar wat een plastic smoel had ie toen. Nu nog denk ik. Maar daar kan ik moeilijk over oordelen. Dat moeten de Max fans maar doen. En dan bedoel ik niet de Zandvoortfreaks maar de rollaterbadtaards. Opdat ze Frank op handen blijven dragen. En die vreemde man met die fakebaard. En nee dan bedoel ik niet Sinterklaas. Opzouten met die roetveegpieten. Zo dat is ook alvast gezegd. En nu ik dit opteken stik ik bijna in een pepernoot. U wilt niet zien hoe dat eruit ziet. Maar er komen ern hoop stukjes bij te pas. Een slokje water helpt niet meer. Ik zou eerder een meer moeten drinken. Zonder mij te verslikken in Loch Nessje het verschrikkelijke monster. Maar dat kan helemaal niet. Trnzij dat beest geslonken is tot een hapklare brok. Zeg maar een soort Shappy-amuse. Santé. Ik zeg blijf gezond en doe iedere dag een beetje Yin. Is goed voor je bindweefsel. Zeker bij 60 plus. Eigenlijk weet ik best veel. Toch? En al zolang. Kom daar maar eens overheen.