Kleine koning

Ik heb mijn best gedaan om te voorkomen dat jij mij minder zou gaan zien. Maar soms is willen niet genoeg.
Later als jij groter bent en we praten hierover, dan zal ik je de waarheid vertellen.
Ik hoop dat jij mij voor die tijd niet verlaten hebt.
Want al ruim anderhalf jaar hebben we bijna geen band.
Kan het nog hersteld worden?
Ik hoop het, kleine man.
Ik wil je van alles vragen, maar je bent nog veel te klein.
Ik hoop dat je ooit zult zien wat jou is aangedaan.

Er is eigenlijk niets wat ik je nu zeggen kan, hoe graag ik dat ook zou willen.
Een sorry maakt het niet beter, want dat zou betekenen dat ik sorry zeg voor niets.
Ik had ons leven samen graag anders gezien.
Met tranen van geluk en niet van verdriet.
Misschien wilde ik veel te graag dat we bij elkaar zouden blijven.
Een gelukkig gezin heb ik zelf ook nooit gekend.
Ik denk dat het daarom niet gelukt is.
Ik zal ook vast verkeerde beslissingen hebben genomen.
Maar zolang van mij weg zijn, dat verdien je niet.
Binnenkort kom je naar huis.

Kleine prinses:

Ik heb de laatste jaren dingen gezien die te erg voor woorden waren.
En mijn voornaamste doel was om jou dat te besparen.
Ik zou alleen niet weten hoe ik dat bereiken kan.
Want ik lijk misschien wel een man
Toch ben ik nog maar een jongetje.

Jij hebt nu nog onbewolkte dromen en de lucht is voor jou nog blauw.
Maar ik zag al een hele tijd dat de donderwolken onze kant op zouden komen.
Ik kan je nu niet vertellen wat ik daarmee bedoel, maar dat komt later wel een keer.

Wat je van mij als je vader mag verwachten, is dat ik je altijd naar huis zal dragen, waar je ook bent.
En als ik het antwoord niet weet op jouw kindervragen, besef ik des te meer dat ik zelf misschien nog wel te klein ben om jou groot te kunnen brengen.
Jouw angsten en je twijfels, ik herken ze allemaal.
Maar hoe kan ik jou leren welke weg je moet gaan, als ik het zelf niet weet.

Ik heb een drukke baan, een sociaal leven en hobby’s die veel tijd kosten.
Maar voor jou maak ik altijd tijd vrij.
Als ik kijk naar je foto’s aan de muur ben ik elke dag nog dankbaar voor de dag dat ik jou kreeg.
En als ik even mijn ogen sluit dan zie ik je buitenspelen en hoe je zorgeloos naar mij zwaait.
Ik denk dat ik meer van jou kan leren dan jij van mij.

Alles wat ik zeker weet is dat ik van je hou.
Dat ik er altijd voor je ben en door het vuur zal gaan voor jou.
En ik hoop dat het genoeg is, want ik kan je niet meer geven dan hele diepe liefde.

Kleine koning & Kleine prinses

Ik heb alle dagen geturfd die jullie weg waren en heb ze stuk voor stuk ondergaan.
En ik voel mij sinds een paar weken weer een gevangene van mijn eigen grote geluk.
Jullie zijn hier niet uit jezelf vertrokken, maar gedwongen.
Ik vertelde steeds aan iedereen: ‘Ze moeten gewoon nog even weg, ze komen wel weer terug’.
En mede dankzij een hele lieve mevrouw die mij goed helpt is het gelukt.

Het is even over vier uur in de nacht, als ik naar boven loop, omdat ik niet kan slapen.
Ik stap je roze kamer in en zet alles weer even op z’n plaats.
Je broertje krijgt een nieuw bed, dat moet ik nog ophalen voordat hij komt.
Daarna ga ik naar bed en val in slaap.
Ik heb 487 dagen liggen woelen maar ik heb het gered.

Ik vind het moeilijk om alleen te zijn, sinds de dag dat ik jullie ken.
Het gevoel van jullie iedere dag missen, dat zal nooit wennen.
Mijn hart is veranderd en weer wijd open gezet, door het nieuws wat ik heb gehoord.

Welkom thuis!

Categorieën: Algemeen

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder