Westerscheldetunnel, hoera (?) (!)

Het is zover. Jaren, tientallen jaren zelfs, is er over gestudeerd, geschreven, gepraat. Een brug, een tunnel, of van allebei een beetje ? Diverse mogelijkheden passeerden de revue. Toen de beslissing eenmaal gevallen was (een tunnel dus) kon zo’n kleine tien jaar geleden met de daadwerkelijke uitvoering begonnen worden. Als je op de westerscheldedijk in Zuid-Beveland staat lijkt Terneuzen aan de overkant een [i]eindje van niks[/i]. Maar er is wel een tunnel van ruim 6 km lengte, met een grootste diepte van 60 meter, nodig om dat [i]eindje[/i] te overbruggen (een helemaal verkeerd woord trouwens in dit verband!) Als een mol kropen de boren door de slappe bodem om precies daar uit te komen waar de bedoeling was.Dat alleen al noem ik een sterk staaltje !

Met een gezonde belangstelling, die van een leek weliswaar, heb ik het hele proces, vanaf de eerste schop in de grond tot en met de opening, gevolgd. Je neemt dan vanzelf kennis van alle strubbelingen welke zich hebben voorgedaan en welke er op een zeker moment schuldig aan waren dat het [i]tijdpad[/i] moest worden bijgesteld .Dat aan de problemen het hoofd kon worden geboden en dat de opgelopen achterstand in tijd daarna weer kon worden goedgemaakt heeft er toe geleid dat de opening, vorige week door Koningin Beatrix, op het al lang geplande tijdstip kon plaats vinden. En dat mag ook wel eens worden benadrukt bij een werk van deze omvang: zonder dat er van een noemenswaardige kostenoverschrijding sprake is!

En nu is het werk klaar. Nu kan het verkeer ongehinderd Zeeland door van noord naar zuid en omgekeerd. Economisch gezien een grote stap vooruit. Niet gehinderd door veerdiensten met tijdverlies, hoe goed die ook hebben voldaan. Over en weer bereikbaarheid, ook in de nachtelijke uren, wanneer de veerdiensten buiten bedrijf waren.

Overal hosanna zou je dan denken ? Nee, zeker niet. De tunnel is nl niet voor alle verkeer toegankelijk. Fietsers en brommers mogen er niet door, en uiteraard ook voetgangers niet (tenzij ze met de bus gaan). Dit gemis doet zich vooral voelen op de trajecten Vlissingen-Breskens en Kruiningen-Perkpolder, de verbindingen welke de oude veerdiensten onderhielden. In de loop van de tientallen jaren dat daar gevaren is,
is er een dagelijks aanbod van fietsers en voetgangers opgebouwd hoofdzakelijk bestaande uit scholieren en woon-werk-verkeer. Die mogelijkheid is voor het oostelijke veer geheel opgehouden te bestaan, voor het westelijke veer blijft er een fiets-/voetveer over. Wat wel stukken duurder wordt, want tot nu toe liftten deze gebruikers gratis of tegen een zeer bescheiden tarief met het autoverkeer mee .En nu moet er flink voor betaald worden. Dat zullen ook de toeristen merken als die de komende zomer op een wat minder zonnige dag met de fiets een oversteekje willen wagen. Dat is een welkome attractie, want de ponten varen kris kras tussen het drukke scheepvaartverkeer van de Westerschelde door. Veel toeristen, jong en oud, genieten hiervan met volle teugen. Ook uit nostalgisch oogpunt zullen velen de aanblik van de fraaie witte veerponten missen ! En economisch zal West Zeeuws-Vlaanderen ook wel een veer moeten laten, letterlijk en figuurlijk!

Zij daarmee de Zeeuwen in twee kampen verdeeld ? De vóór- en tegenstanders van de tunnel ? Ik geloof dat je dat niet zo mag stellen. Het merendeel van de Zeeuwen beseft wel dat je niet èn een tunnel èn veren kunt hebben, hoewel dat het mooiste zou zijn.Vandaar zowel een vraagteken als een uitroepteken achter de titel van deze bijdrage. Dat “voor” en “tegen” laat zich zeer wel in dezelfde persoon verenigen. Ook ik ervaar het wel als een gemis dat de veerboten verdwijnen en (nadat die gereed zijn) zullen vervangen worden door “notedopjes” alleen op het westelijke traject. Weg plezierig overtochtje naar Breskens en fietstochtje naar Cadzand. Aan de andere kant: een vakantie in het zuiden begon altijd met een oversteek met het veer. Het scenario: op zodanig tijdstip van huis dat je tijdig het veerplein bereikt, “inschepen”, overvaren, de boot verlaten, en op weg! Je was dan hooguit 15 kilometer van huis, maar wel al drie kwartier onderweg! Op de terugweg zat je al te rekenen: haal ik de boot van tien voor zoveel nog ? Nogal eens net niet of, toch op tijd, vaststellend dat je er niet meer bij kunt. Gevolg: wachten op de volgende, minimaal een half uur, in weekends ook wel eens een vol uur. Nu: verleden tijd. In heel wat minder dan de helft van de tijd ben je nu aan de overkant !

Ik ben er bijna zeker van dat bij mij het uitroepteken het gaat winnen van het vraagteken !