Wie wil werken, kan werken.

En dat wordt ons verpotverdriedubbeledikkies door een snotneus van 15 jaar voorgedaan.
Je loopt met een stalen gezicht de remise binnen van het openbaar vervoer. Je loopt naar zo´n grote jongen toe en je start de motor van de bus. En het is voor elkaar. Je zet het ding bij een andere busmaatschappij neer alsof je dat dagelijks zo doet en pikt daar een veel leukere harmonicabus mee. Je rijdt er mee door je woonplaats. Daar moet natuurlijk iemand rondlopen die je herkent. Het is een middelgrote provincieplaats. Misschien heeft hij vriendelijk teruggezwaaid. Ook bij de derde remise valt het niet op dat er een bus van een andere kleur wordt omgeruild voor een eigen merk.

Wonderkind kon als de beste met de grote gevaartes omgaan. Zonder problemen reed hij van Apeldoorn via Doetinchem naar Arnhem en toen nog een ommetje tot Dieren. Als het tussen Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht was geweest, was het rondje Randstad een feit geweest. Het beviel hem wel, dus de volgende dag weer naar een andere remise.

Hij is alleen te vriendelijk geweest voor de medemens. Hij heeft ze keurig naar hun bestemmingen gereden. Maar hij stempelde geen strippenkaarten. Eén passagier is dit opgevallen en zij heeft gemeld dat een erg jonge chauffeur de maatschappij en de Nederlandse staatskas te kort deed. Pakweg 20 jaar geleden telde Nederland nog beduidend meer aanhangers van het Calvinistische soort.
Dan kreeg je als ondernemend kind nog echt het gestrekte rechter wijsvingertje zwaaiend voor je neusje. En als je het slecht trof, werd je oor uitgerekt. Mensen met grote oren zijn dus slechte luisteraars.

Op de tweede dag werd de jongen toch ontdekt en overgedragen aan oom agent. Hij zal natuurlijk aan de tand gevoeld worden. Maar het is toch dolkomisch dat dit kan gebeuren in een land waar nu alles stilgezet word als er een “verdacht” onschuldig vergeten pakketje wordt gesignaleerd. Hij heeft gestolen, hij heeft zonder rijbewijs gereden, hij heeft te jong een voertuig bestuurd. Hij heeft de dienstregeling verstoord.
Hij heeft 3 vervoerders voor schut gezet, hij heeft de oplettende passagier gefopt. Hij heeft oom agent omzeild Die pet past ons allemaal.

Maar toch reageerde een woordvoerder van een van de vervoerders dat hij graag nog een keer met die jongen zou willen praten. En wel om hem een baan aan te bieden in de toekomst.
Initiatief wordt beloond. Misdaad loont nog steeds.

Aan alle werkelozen van Nederland. Alle advies- en reïntegratiebureaus ten spijt.
Al die sollicitatiebrieven halen toch niets uit. Bespaar je de moeite.
Ga naar de plek waar de baan van je dromen wordt uitgevoerd. En ga aan de slag. De pet past ons allemaal. Het handigste is natuurlijk om op de plek van een zieke of vrije medewerker te gaan zitten. Dat scheelt het bedrijf een uitzendkracht.
Zonodig zorg je er voor dat de medewerker die dag niet op komt dagen.

Ik vraag me af of deze jongen ooit nog op de bus wil. Dit was een jongensdroom. Volgende week ambieert hij misschien een direkteursstoel. En misschien was dit wel een aanloop als minister van Verkeer en Waterstaat.

Carla Carla, het rondje Randstad ligt er al jaren. Alleen de voertuigjes met hun neusjes dezelfde kant opdraaien en om het kwartier op de startknop drukken. Er kunnen een paar debatten worden overgeslagen. De passagiers letten toch niet op. Als er maar en trein komt en rijdt. Je hangt er een bezempje achteraan voor de herstblaadjes en de sneeuwvlokjes en de volgende trein blijft ook rijden.

Een kind kan de was doen.