Toch eens even een poging wagen. Een verhaal over een vierwielig voertuig dat vroeger voortgetrokken werd door een paard. Ja, ja, zo’n stoer viervoetig zoogdier dat in een andere rol zeer in trek is bij kleine meisjes. Blondines met wiebelende paardenstaartjes, met roze wangen, een zweepje en een schattig zwart hoedje in de knop. Een zwarte knop gelijk het hart van een paardenbloem, maar dan zonder zaaddozen. Die waaien immers toch maar weg. Als we die toch eens wisten terug te vinden, wat zouden vele mensen dan gelukkig wezen. Spoken en fantomen hoeven niet langer nagejaagd, kinderen gaan op zoek naar lieve ouders. Het leven dat geven zij alsmaar door, jaar in jaar uit, totdat een generatie stopt. Een generatiekloof wordt zelden gedicht, niet met naald en garen, noch met prikkeldraad. Kinderoorlogen zijn grenzeloos, ze halen slechts de knieën open. De gapende wonden doen de kleine reusjes pijn. Ongenadig is de kwelling van het kinderleed maar het duurt slechts even. In hun beleving lijkt de wereld stil te staan. Veel liever liggen zij in het gras en tellen ruggelings de wolken. In alle varianten wit, roze en blauw glijden ze voorbij. De tijd vliet en heeft geen vat op minimensjes. Zij dolen fris en fruitig door de gekste sprookjesboeken en generen zich niet als dwerg. Feeëriek en theatraal zo kan hun verschijning soms zijn. ‘To be or not to be’ staat met guitige letters geschreven op hun gekleurde muts. Ook bij de meisjes, die zijn niet dom. Dat zijn alleen blondines, met wiebelende paardenstaartjes. Die bungelen achter het harige gat van de kont van het paard. Daar zouden dwergenmeisjes zich nooit aan wagen.
[b][u][url=http://www.kennislink.nl/upload/212729_276_1222866293359-netwerk.JPG]Mien Woordzin[/url][/u][/b]
[img align=left]http://plantenziektekunde.nl/UserFiles/Image/planten/welkom/onkruiden/zaad/270px-paardebloemzaadje.jpg[/img]
16 reacties
LouisP · 20 maart 2011 op 12:31
Mien,
mooiste stukje van je dat ik heb gelezen. Jammer van die plaatjes elke keer..
LP
pally · 20 maart 2011 op 18:03
Ik vind hem mooi, maar niet je sterkste tot nu toe, Mien. Ik weet niet zo goed wat je hier nu wilt zeggen. Ben het helemaal met Louis eens, dat een plaatje niet had gehoeven. Ik vind dat plaatjes en links, meestal niet nodig zijn. Je roept als het goed is, beelden genoeg op bij de lezer, zijn eigen beelden.
groet van Pally
sylvia1 · 20 maart 2011 op 18:30
Ik mag graag een associatief, duister, surrealistisch, dromerig, fictief of onlogisch stukje lezen. Zeker over paarden… Maar ik begrijp deze column niet. Hoe ik ‘m moet lezen. Wat je me wilt vertellen. Ik ga ’t later nog eens proberen…
Ferrara · 21 maart 2011 op 17:12
Een verhaal over een vierwielig voertuig, maar dat komt nergens terug.
Ik ben dus niet de enige die het niet begrijpt.
Mien · 21 maart 2011 op 17:53
Ik kan me de reacties voorstellen.
Het is een experiment.
De clou zit in het laatste woord van iedere zin.
Ik neem jullie commentaar (m.u.v. het beeldwerk) mee naar een 2e uitwerking van het experiment.
Mien Woordzin
arta · 21 maart 2011 op 18:46
Oke, dus elk laatste woord dient met een andere betekenis in de daaropvolgende zin gebruikt te worden, als ik het goed begrijp?
Dát is creatief schrijven.
Of zit ik er gewoon totaal naast?
Mien · 21 maart 2011 op 20:33
@Arta: More or less
Ferrara · 22 maart 2011 op 12:37
Zie je, had ik nou toch maar mijn eerste reactie gegeven. “Ik vind die vierwieler terug in het laatste woord maar in een andere betekenis.”
Ik vond dat zo vergezocht van mezelf.
Ga nu nog eens uitgebreid lezen.
Ferrara · 22 maart 2011 op 13:11
Geldt het echt voor elk laatste woord? Ik kom er niet helemaal uit.
Wel leuk om mee bezig te zijn. Taal…geweldig!
Mien · 22 maart 2011 op 14:29
Nog een tipje van de sluier. Het laatste woord in iedere zin vormt een uitgangspunt voor de volgende zin. Soms aanvullend, soms tegengesteld.
Ik heb inmiddels de 2e uitwerking van het experiment ingezonden onder de titel: Onversneden Pokon
Daar ben ik meer tevreden over.
Nog een weekje wachten …, want zo lang is helaas de incubatietijd tegenwoordig op ColumnX.
Mien Woordzin
Ferrara · 22 maart 2011 op 14:52
Ik heb ze opgeschreven.
wagen-paard.
meisje in de knop
knop-zaaddozen hier loop ik vast met weg of is het wegwaaien van zaad.
weg-wezen-ouders
stopt-prikkeldraad-pijn
open-staan??
wolken-voorbij
minimensje-dwerg
muts-dom
paardestaartje-paard-wagen en terug bij het begin.
’t Is maar een idee. Ben benieuwd.
Mien · 22 maart 2011 op 16:37
Je komt een heel eind.
Leuk om dit zo terug te zien.
Nu nog tussen de regels en woorden doorlezen en klaar is Kees (of Ferrara 😉 )
Thanks.
Mien met woordzin
Harrie · 22 maart 2011 op 18:08
Ik heb nog nooit zo’n vreemde roze paardenbloemzaaddoos gezien.
Ferrara · 23 maart 2011 op 19:36
Ik heb mijn best gedaan, maar kom er niet uit. :eh:
Mien · 24 maart 2011 op 08:27
@Ferrara:
Misschien dat Onversneden Pokon helpt!
Ferrara · 24 maart 2011 op 20:14
Het eerste wat ik dacht: “Slikken of spuiten.”
Ik wacht met spanning op het pokonverhaal