Wolken

Toen de waterberen uiteindelijk besloten hadden om de Topa Woestijn te verlaten wisten Weybrandt van Vuurschen tot Breedendonck en Coenraedt dat hun vertrek van die plek ook in de nabije toekomst lag.

“Ik ben er niet rouwig om!” zegt Coenraedt want hij heeft het in deze woesternij nu wel gezien en verlangt naar een biertje mèt daarbij een portie bitterballen en het maakt hem echt niet uit als dat laatste van ellende uit elkaar valt en het eerste verschraald is als in een Dijkdammer kroeg.

Sterker nog, liever zou hij nu op dit moment al in die kroeg willen zitten.

Maar dat kan natuurlijk niet omdat de Topa woestijn nu eenmaal niet naast de Dijkdammerkroegdeur ligt en dus begint Coenraedt vol goede moed de spullen bij elkaar te zoeken en in te pakken.

“Beproevingen zijn als de wolken die Allah zendt, opdat de oasen niet verdorren.Waar geen wolken zijn is woestijn!” declameert Weybrandt de woorden van Mohammed terwijl hij daarbij vreemd uit zijn ogen kijkt en het is deze citatie die voor Coenraedt de (zij het niet die van de Dijkdammerkroeg) deur dicht doet.

Rustig blijft hij echter wel wanneer hij zegt: “Weybrandt van Vuurschen tot Breedendonck. Ik heb je planning betwijfeld en ik geef toe dat ik het fout had toen ik dacht dat we naar een tuincentrum zouden gaan maar nu weet ik het zeker.

Ons volgende reisdoel is een proeverij in zo’n toko waar ze wokken!”