Wormpjes

Mijn buurjongen heeft last van wormpjes. Hij is daar erg verbaasd over. Hij heeft het slechts drie minuten onveilig gedaan, dus daar kan het nooit van zijn. Toch is hij wel degelijk besmet. Hij is inmiddels ontwormd. Daar zijn handige hulpmiddelen voor die je discreet via internet kunt binnenhalen. Daarna zijn ze gegarandeerd weg. Zaak is wel het daarna nooit meer onveilig te doen. Voor je het weet zit je weer helemaal onder.

Laat ik bij het begin beginnen. De buurjongen belt aan. Eindelijk heeft hij ADSL, of liever gezegd, zijn vader heeft het aangeschaft. Er is een klein probleem. Elke paar minuten verschijnt een RPC foutmelding en reset de computer zich. Ik er naartoe. Zacht zoemend staat daar de nieuwe computer met een nog nieuwer ADSL modem. Ik kijk naar het balkje onder aan het scherm. ‘Waar is je firewall? Je virusscanner?’ Die staan er nog niet op antwoordt hij doodleuk. ‘Ik zit toch maar een paar minuten op internet.’

Ik neem plaats en ga online. Direct naar Zonelabs voor de download van hun firewall: ZoneAlarm. Amper staat het bestand op schijf of… de computer crasht. Een RPC error, gevolgd door een reboot. Goh, dat lijkt wel erg op het gedrag van een virus of worm. Na de herstart installeer ik ZoneAlarm en ga opnieuw online. Meteen roepen enkele programma’s dat ze wel heel erg graag op internet willen. Nou, laten we dat maar even niet doen. Eerst ga ik naar MacAfee, ik weet dat je daar gratis het programma Stinger kunt ophalen. Een programma dat zo’n 30 recente virussen en wormen herkent en verwijdert. Om een beginnetje te maken tot buurjongen een echte virusscanner heeft.

Na een tijdje surfen valt mij iets op. Er is geen RPC foutmelding, geen crash meer geweest. Nu heb ik daarnet enkele programma’s de toegang tot internet geweigerd… Zou er dan toch… We starten Stinger en meteen: bingo! Binnen luttele seconden is de eerste worm gevonden. Vele volgen. Niet veel later is de computer wormvrij. Althans, voor zover door Stinger herkend.

Een seconde online of vele uren, wie weet hoe lang het duurt voor een computer besmet raakt? Miljoenen computers overal ter wereld zijn niet of niet afdoende beveiligd tegen deze terreur en eenmaal besmet doen ze er alles aan om het onheil zo snel mogelijk naar zo veel mogelijk systemen te verspreiden. Dat lukt ze aardig. Een waar bombardement van kwaad kaatst tegen elke geïnstalleerde firewall en virusscanner. Eén minuut onveilig surfen kan al fataal zijn!

In het verleden was het nog eenvoudig om de gebruiker van een besmette machine te waarschuwen. Kreeg ik een e-mail met daarin een virus, dan stuurde ik een bericht dat hij zijn computer moest desinfecteren. Hielp dat niet, dan schakelde ik zijn provider in. Helaas, zo makkelijk gaat dat niet meer. Amper thuis – buurjongen kan weer veilig surfen – krijg ik in Outlook een berg antwoorden op vragen die ik nooit gesteld heb. Diverse mensen en bedrijven hebben besmette e-mails van mij ontvangen. Hè? Hoe kan dat? Ik heb een firewall. Ik heb een update virusscanner. Ik kan niet besmet zijn! Toch twijfel ik en scan wel vijf keer mijn systeem, laat Stinger er nog eens drie keer op los, overweeg heel even om alles te wissen en Windows opnieuw te installeren. Dan heb ik het eindelijk door. De installatie CD van Windows al in mijn hand.

De e-mails komen niet van mij. Mijn naam is er door een virus of worm ingezet. Van iemand waar ik in het adresboek sta – samen met vele anderen – is de computer besmet. Hij surft vast onbeschermd. Dom. Dom. Dom. Het virus misbruikt nu al die namen uit zíjn adresboek om zogenaamd onze naam berichten te versturen. Erg kwalijk dat mensen nu zogenaamd uit mijn naam een virus of worm voorgeschoteld krijgen! En ik heb geen idee bij wie de besmette e-mails vandaan komen, dus waarschuwen zit er niet in.

Het blijkt maar weer: Sex en internetten. Doe het buiten je lokale netwerk nóóit onveilig.