Wraak

Giechelend stuiven mijn vriendin en ik de rokerige kroeg binnen Vanavond is het de-avond-van-de-wraak. Dat voel ik van mijn roodgelakte teennagels tot aan mijn blondgeverfde haarpunten… “Zullen we daar gaan zitten?”oppert mijn vriendin en ze wijst naar een achteraf tafeltje.
“Welnee, we gaan lekker aan de bar hangen.”
“Weet je dat zeker?”
“Ja, ik weet het zeker,” en vastberaden klim ik op de barkruk.

Op spuugafstand staat mijn ex. Hij woont in een stad en ik in een dorp. Hij spreekt beschaafd en ik dialect. Zijn vader is advocaat en die van mij is boer. De woorden niet-roker, broek in de vouw, overhemd, hockey, dure auto’s en veel euri, staan hoog in zijn vaandel. Woorden zoals; af en toe een shagje, spijkerbroek met slobbertrui, yoga, opoefiets en regelmatig platzak, staan in die van mij. Dus zette hij vorige week een punt achter onze relatie.
“ Verschil in klasse,” opperde hij.
“ Kouwe kak,”slingerde ik terug.

Speciaal voor de-avond-van-de-wraak’ ben ik naar de coiffeur geweest. Een tuttig nichtje leende mij een kak-outfit inclusief peperdure panty en naaldhakschoenen. Mijn gezicht gaat schuil achter een dikke laag make-up en misvormt mijn lach tot een rare grimas. Het veel te strakke en veel te korte rokje schuift ongewenst omhoog wanneer ik zo elegant mogelijk mijn ene been over de andere probeer te slaan. Alleen het vertrouwde tafelkleedtasje vertegenwoordigt mijn eigen ik. Vanuit de ooghoeken gluur ik naar mijn ex. Hij gluurt verwondert terug.‘Hoezo verschil in klasse. Dit laat je lopen mannetje want zo kan ik er ook uitzien,’ schreeuwen mijn ogen. Verwaand steek ik mijn neus omhoog en begin een schaamteloze flirt met de barman.

Ik lach te luid. Ik praat te luid . Eigenlijk stel ik me enorm aan. Mijn ex kijkt jaloers. Mooi zo, wraak smaakt zoet! Nu eerst een sigaret. Voor deze speciale gelegenheid kocht ik een duur merk. Twintig in een pakje en extra long. Aan mijn nieuwe verovering vraag ik zo zwoel mogelijk een vuurtje, neem ik mezelf voor. Ik pak mijn tafelkleedtasje, graai op de tast naar het langwerpige pakje en leg het met een zwierig gebaar op de bar.

En dan vallen alle stemmen stil. Vervolgens worden er daverende lachsalvo’s afgevuurd die luider klinken dan de muziek. Spottende ogen staren me aan. Mijn ex schudt zijn hoofd. Ik snap er niets van. Het lijkt wel alsof ik spiernaakt op de bar lig. Mijn vriendin stoot me aan en wijst naar het pakje dat op de bar ligt. De barman pakt het op en houdt het omhoog. ‘10 tampons extra, inclusief inbrenghuls’ staat er met koeienletters op gedrukt. Al mijn bloed verhuist naar mijn hoofd. Ik gris het pakje uit zijn handen en stop het in mijn tas. De nagel van mijn rechterwijsvinger blijft aan een lusje hangen, en scheurt af. Het overgebleven puntje zet zich vast in mijn panty en veroorzaakt een grijnzend gat. Een brede ladder danst verheugd richting de grond waarin ik het liefst zou verdwijnen.

Ik spring van mijn zitplaats en sleur met één hand mijn vriendin van de barkruk. Met de andere hand trek ik de omhoog gekropen rok omlaag en met mijn knieën op X -stand probeer ik het gat in de panty te verbergen. Zwikkend strompel ik naar de uitgang. De ogen van mijn ex prikken in mijn lijf.
“Boerentrien,” hoor ik hem denken.
“Arrogante lul,” sein ik terug.