De ventilator van mijn laptop maakt een eng geluid. Het begon met licht gepruttel, te vergelijken met het geluid dat een kat maakt als hij tevreden is. Eigenlijk is het dus niet zo vreemd, want katten vinden het leuk om veel aandacht te krijgen en dat krijgt mijn laptopbeest ook zeker. Gelukkig hield zijn strottenhoofd zich in het begin nog regelmatig rustig, als ik op de zijn teentjes trapte of met zijn muis speelde. Het op den duur irritante geluid bleef echter terugkomen, en omdat de oorzaak van een ventilatorrammel meestal stof is, werd de geluidsproducent eens even flink ter handen genomen met zowel compressor als stofzuiger. Tevergeefs. De kat is inmiddels uitgegroeid tot een kwade leeuw die niet meer lief spint, maar onophoudelijk hard gromt naar zijn vijand. Maar ben ik dat? Ik geef hem toch aandacht, zoals hij wilde? Ik word er in ieder geval een beetje bang van en het is onmogelijk geworden om me te concentreren bij het werken op mijn laptop. Het lukt de plastic kat zelfs om over mijn toch al vrij harde muziek heen te brullen. Hij pest me gewoon weg! Dit weekend wordt zijn strot omgedraaid. Gelukkig. Of zou zijn vervanger soms ook niet gediend zijn van mijn overschot aan aandacht? In dat geval heb ik Java altijd nog, de huiskat van vlees en bloed. Die zal vast niet opeens veranderen in een leeuw.

Door Myrna Fraters, 14 januari 2009

Categorieën: Algemeen

8 reacties

pally · 18 januari 2009 op 11:46

Hallo Myrna,

Na het lezen van je stukje heb ik even teruggekeken naar de twee andere columns van je. Eigenlijk miste ik daar hetzelfde wat ik ook hierin mis.
Leuk geschreven, maar geen pointe, overdrijving of een breder trekken. Net niet genoeg, maar toch wel leuk: zoiets.

groet van Pally

SIMBA · 18 januari 2009 op 12:06

Het is niet slecht, maar zeker ook niet goed. Naast dat het erg kort is zit er niks in, in een column mag je overdrijven (graag zelfs).
Java is in dit geval wel een zeer leuke naam voor de echte kat! 😀

Mosje · 18 januari 2009 op 13:49

Ik houd er wel van, de zeer korte verhaaltjes die eigenlijk nergens over gaan.
De zinnetjes mogen wel wat puntiger, maar verder prima.

Ma3anne · 18 januari 2009 op 21:04

Jammer, dat je de personificatie (het laptopbeest) niet helemaal consequent hebt doorgevoerd. Dat had het verhaal sterker gemaakt, denk ik.

Op zich een goede poging om van iets onbenulligs een verhaaltje te maken. Hier op de site staan van dit ‘genre’ heel sterke voorbeelden, waar je misschien iets van kunt leren?

Ik denk nu bijvoorbeeld aan Mosje, maar dat hoeft ie niet te weten, want dan gaat ie naast zijn schoenen lopen. Dus niet verder vertellen. :kophouwe:

Kotsveulen · 18 januari 2009 op 21:47

Ik ben heel benieuwd waar het heengaat. Leuke zinnen, leuk idee, maar het draait stationair tot plots de benzine op is. Spijtig!

doemaar88 · 19 januari 2009 op 09:33

Ik mis iets aan je stuk, en vind het iets aan de korte kant. Jammer, want je schrijft leuk!

Callar · 19 januari 2009 op 20:11

…. en dan houd je ineens op met schrijven!

Jammer!

Mien · 20 januari 2009 op 11:08

Ik zeg nog zo … geen punt in de titel …!

Maar geen punt, want je hebt je punt gemaakt.

Leuke column. Had iets langer gemogen.

Je schrijft ongedwongen, koester dat.

Verder eens met commentaar van anderen.

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder