Een tijdje geleden werd mij gevraagd of ik misschien een column wilde schrijven over geriatrie. Nu houd ik best van een uitdaging, over geriatrie weet ik van huis uit echter bitter weinig. Maar goed: ik nam de uitdaging aan. We zullen zo weten of het gelukt is. De eerste vraag die ik mezelf stelde was: wat is geriatrie? Bij dergelijke kwesties biedt mijn vriend Van Dale meestal wel een oplossing. Ik twijfel of dat nu ook het geval is:
“ge•ri•a•trie (de ~ (v.))
1 geneeskundig specialisme voor de behandeling van bejaarden”
Ja, dan weet je dus eigenlijk nog niets. Ik heb er namelijk geen ervaring mee, met geriatrie. Mijn grootouders zijn overleden of ik heb geen contact meer met hen en mijn ouders zijn nog lang niet oud genoeg voor welke geriatrische behandeling dan ook. Maar ik ben natuurlijk niet blind, doof en ongevoelig voor de actualiteit. Mij bereiken ook de berichten over bezuinigingen op ziekenhuispersoneel, uitholling van medische en sociale voorzieningen en andere schrijnende toestanden.
Als ik mij niet vergis, staat respect voor ouderen in iedere cultuur en in iedere religie in een hoog vaandel. Daarom vind ik het zo ontzettend vreemd dat achtereenvolgens een christelijke, een socialistische en weer een christelijke minister-president het alledrie zo ver hebben laten komen. Ik hoor verhalen over mensen in verzorgingstehuizen, die de hele dag in hun bed moeten blijven liggen omdat er niemand beschikbaar is om ze eruit te halen, laat staan om even een wandeling te maken. En dat terwijl bewegen zo belangrijk is, toch? Ik hoor verhalen over mensen die maar één keer per week worden gewassen, omdat het wegens personele krapte gewoonweg niet mogelijk is om dat vaker te doen. Kippenvel krijg ik daar van, want we hebben het nog steeds wel over mensen van vlees en bloed! Als je niet genoeg geld hebt om de zorg te financieren, dan zorg je gewoon dat die poen ergens anders vandaan komt. Als je niet genoeg personeel hebt, dan leid je mensen op. Als je niet genoeg bedden hebt, dan koop je die.
Ik weet dat premier Balkenende al vaker om zijn oren is geslagen met zijn eigen stokpaardje (‘normen en waarden’), maar hoe is het toch mogelijk dat er keer op keer bezuinigd wordt op de zorg? Hoe kan hij die plannetjes iedere keer met succes verkopen? We weten allemaal welke groep de hardste klappen krijgt: de ouderen. Denkt Balkenende misschien dat hij zelf nooit oud zal worden? Dat hij zelf nooit zorg nodig zal hebben? Dat hij onsterfelijk is? Of maakt hij zich gewoon geen zorgen, omdat hij toch voldoende geld heeft? Is dat het? Ik snap het niet. Balkenende’s moeder is volgens mij namelijk wel al aardig op leeftijd. Maar ja, zij heeft natuurlijk een zoon die het allemaal wel kan ophoesten.
Slaat het gebod ‘eert uw vader en uw moeder’ dan tóch alleen maar op je eigen ouders?
6 reacties
Kees Schilder · 3 december 2004 op 11:23
Het liefst zou Balkenende willen dat wij een goed oud Eskimo-gebruik hier zouden importeren.
Eskimo’s trekken zich op een bepaalde leeftijd namelijk gewoon terug.Ze gaan op een ijsschots liggen en wachten tot ze dood gaan.
Zou Balkenende ook eens moeten proberen .En dan mag die ijsschots best voor eeuwig afdrijven.
Maar je column is geslaagd want ik word weer pissig.
Hendriks · 3 december 2004 op 13:35
Mee eens!
Erger nog, toen balkenende zorg nodig had, had ie nog een prive ruimte ook! aargh. Hij zou eens aan den lijve moeten ondervinden hoe zijn beleid over de zorg is…
Los van de Zorg zijn er ook andere basisbehoeften van een samenleving die tekort schieten. Ik noem het onderwijs…
Ma3anne · 3 december 2004 op 14:19
In het ontwikkelingswerk wordt steevast begonnen met zorg en onderwijs van de grond te krijgen om zo de basis te leggen voor groei en welzijn in een samenleving.
In Nederland zijn we al jaren bezig om zorg en onderwijs af te breken. Daarmee de basis van onze samenleving in de wortel aantastend.
De zorg voor ouderen en zwakkeren in de samenleving aantasten omwille van wat dan ook, toont aan, dat het morele bankroet van een samenleving nabij is.
Nederland is naar mijn idee moreel bankroet en dat is veel erger dan een tekort in de schatkist.
Mup · 3 december 2004 op 15:54
Je hebt in mijn ogen gelijk, Suus. Ook komt er nog bij dat in de zorg zelf ook teveel naar rechten en te weinig naar plichten gekeken wordt. Echte zorgverleners zijn schaars. Om over alle managementfouten die er gemaakt worden maar te zwijgen. Er wordt veel te weinig naar de mensen op de werkvloer en de zorgvragers geluistert, en de verzekeringsinstanties nog…..
Groet Mup.
Bakema_NL · 3 december 2004 op 16:37
Wij Nederlanders vinden het dus zeer waarschijnlijk belangrijker om ons geld naar andere zaken en doelen te scheppen…….dat geld kan er namelijk wel zijn, alleen kun je als land(je) niet alles tegelijk…dat is misschien wel het probleem van Nederland.
Hendriks · 3 december 2004 op 16:49
Bijkomend probleem is dat Nederland een gigantisch grootheidswaanzin heeft. We willen van alles om het imago naar buiten toe zo mooi en goed te houden (oorlog Irak, Afganistan, etc) maar onze eigen zaakjes regelen lukt voor geen meter.
Ik ben het eens met de 2 voorgaande posts. Maar ja, als je ook ziet hoe het geld in het onderwijs/zorg wordt besteed… management… dan is het niet zo gek dat men wilt korten. Ik zou zeggen, sodemieter het management eruit. Moet je eens kijken hoeveel geld je over houd!