Zusjes

De zingende prinses. Gisteren zag ik haar in een duet met Rob de Nijs. Mijn dochter vielen de opvallende blik en dito gelaatstrekken van de zingende prinses op. Erg geconcentreerd vond ze haar. Ik bevestigde haar kijk en vond dat radio ook een mooi medium was. Het item ging echter niet over de beoordeling van talent of over de relatie tussen beeld en geluid. De zingende prinses was in het nieuws vanwege belastingontwijking. Ik had er nog niet eerder van gehoord. Belastingontwijking. Als ik het goed begrepen heb is het een soort van voorstadium van belastingontduiking. Het verschil is miniem. Wijking en duiking. Wijking gaat over het precies op het randje van legaal en illegaal lopen zonder er af te vallen. Op zo’n randje kun je over het algemeen niet alleen lopen. Zeker niet met een stevige visuele beperking. Daar heb je een groep handige jongens en meisjes voor nodig. Die zijn er dan ook. Die jongens en meisjes beheren het door hard werken verkregen kapitaal van de zingende prinses met al hun handigheid. Zo wordt voorkomen dat er al teveel belasting wordt betaald. Ik ben geen financieel expert maar belasting betalen over door belastinggeld opgebouwd kapitaal klinkt ook wel erg onwaarachtig. Dat moet voorkomen worden zal de gedachte zijn.

Grote zus vindt het trouwens goed. En als grote zus het goed vindt dan moet je van goede huize komen om iets anders te kunnen vinden. Van betere huize dan zus komen ze over het algemeen niet.

Zus heerst. Zus waakt over haar vele zusjes. Ondertussen werkt zus langzaam aan de republiek. Stap voor stap.