Dood aan de panda!

Toen Sir Peter Scott in 1961 samen met een drietal andere Britse natuurliefhebbers het WWF oprichtte, nam hij vrijwel onmiddellijk een besluit dat later de grootste fout uit zijn carrière als natuurbeschermer bleek te zijn. De president van de nieuwe organisatie, prins B., vond dat er een logo moest komen. Bij voorkeur een zwart-wit logo, zo veel handiger te drukken in die tijd. Geen probleem voor Peter. Met een poolreiziger als vader had hij wel voor hetere vuren gestaan. In een mum van tijd ontwierp Sir Scott de eerste versie van het bekende zwart-witte panda logo. En daarmee begon de ellende.

Hadden de heren oprichters, nippend aan hun whisky, wat langer de tijd genomen om over het logo na te denken, dan was het wellicht met de panda als diersoort heel anders afgelopen

In de afgelopen bijna 50 jaar is er heel wat energie en geld in het behoud van de panda gestoken. Want als logo heb je een streepje voor bij het WWF. Elke andere diersoort was allang opgegeven, maar niet de panda. Nee, een logo mag wat kosten.

Niet dat de panda al die inspanningen ook maar enigszins waardeert. Als er een diersoort is die absoluut niets geeft om zijn eigen voortbestaan dan is het de panda wel. Deze hangjongere onder de dieren doet de hele dag eigenlijk niet veel anders dan een beetje op een stuk bamboe kauwen. “ja, want we hebben een moeilijke spijsvertering, dus moeten we goed kauwen”. Als er in de Chinese wouden coffeeshops waren zouden de panda’s daar waarschijnlijk lurkend aan een waterpijp rondhangen.

Voor het voortbestaan van de soort is het toch redelijk van belang dat de dieren zich voortplanten. Laat dat nu net zo’n beetje de activiteit zijn waar de panda een enorme pesthekel aan heeft. Ze doen dat alleen als er echt niets anders te beleven is. In het pandafokcentrum in Chengdu (Sichuan, China) laat men de dieren zelfs opnamen van sexende soortgenoten zien. Maar zelfs deze pandaporno schijnt niet lustopwekkend te werken.

En toch zijn er dankzij veel geld, het aankopen van gebieden, fokprogramma’s met K.I. enz. momenteel nog zo’n 1.500 panda’s in het wild over.

Hoe zou het gelopen zijn als er was gekozen voor een ander zwart-wit dier als logo. Een pinguïn of een zwart-witte franjeaap. Of beter nog: een zebra, een oversteekplaats op pootjes. Die sterven nooit uit, daar zijn er miljarden van. Daar zijn er zoveel van dat er op sommige Afrikaanse savannes files door ontstaan.

Ja, de zebra had het moeten zijn. Wat een geld had dat uitgespaard. Contributies konden omlaag, andere diersoorten werden behouden. In 2011 bestaat het WWF 50 jaar. Dat lijkt me een mooi moment om van logo te switchen.

Daarom: dood aan de panda, lang leve de zebra!

B.