Multi-knoopcellenpak: De Winkel Uit Ermee

Zo af en toe kom je het tegen, bij bouwmarkt, kruidenier of eurostunter: een afgeprijsde set batterijen van verschillende formaten bij elkaar. Het zou verboden moeten worden.

Batterijen zijn niet goed voor het milieu, maar soit, we hebben ze nodig, voor de afstandsbediening, de wekker, een zaklamp, voor telefoonhandsets (deze batterijen zijn dan wel weer altijd van het heroplaadbare type). En kinderen hebben ze heel hard nodig voor veel soorten lawaaierig speelgoed. Maar één soort batterijen is slechter dan alle andere: de ongebruikte batterij. Dit monster zit nou bij uitstek in de ranzige multipacks die ze verkopen bij Kruidvat, Gamma, en andere bedrijven die zich moeten schamen.

Weten wij eigenlijk wel zeker, dat die multipacks niet gebruikt worden? De consument is toch niet zo dom om iets te kopen en in een la te leggen en te vergeten? Oh, wacht. Zo dom zijn wij natuurlijk wel.Is vergeten nou zo erg? Het is overmatige consumptie die het milieu onnodig belast. Maar het gaat erom dat zelfs de redelijk bewuste consument bijna nooit al die batterijen gebruikt.

We hebben het hier dus over een pak met meerdere soorten batterijen in één. Meestal een blister, zo’n stuk plastic met een kartonnen kaartje erin, dat je alleen open krijgt met een schaar of Stanleymes, nadat je de inhoud en je handen flink beschadigd hebt. Echt erg wordt het bij een blister met allemaal verschillende knoopcellen, die platte metalen schijfjes. Ze worden gebruikt in weegschalen, speelgoed en horloges. Apparaten die plat zijn en weinig kracht nodig hebben om te werken. Net als andere batterijen zitten er zware metalen en zuren in. Oplaadbaar zijn knoopcellen niet. Maar, als je al een horloge met een batterij hebt, of je hebt er zelfs twee, in verschillende kleuren voor verschillende outfits, hoe vaak moet je die batterijen dan vervangen? Echt niet zo vaak. En heb je dan ook die 4 andere types uit de verpakking nodig? Het antwoord is, dat bijna niemand al die types nodig heeft.

Dat betekent nogal wat: de gemiddelde klant van die winkels zou dus een aantal batterijen kopen die hij hoe dan ook niet gaat gebruiken. Zij of hij heeft niet eens een apparaat dat die batterijen kan ‘slikken’. Die batterijen worden dus weggegooid. Hopelijk komen ze in de batterijbak terecht, maar zelfs dat is twijfelachtig. Knoopcellen zijn klein en raken makkelijk kwijt. Pakt iedereen een batterijtje op als dat op straat of in de winkel op de vloer valt?

De psychologische verleiding van de koper is evident. Deze producten staan op schaphoeken, tussen de speciale aanbiedingen, in een koopjeshoek, of bij de kassa. De klant wordt verleid tot een snelle beslissing. “Oh, handig!”, want de klant ziet een of zelfs twee types batterijen die zij of hij meent te herkennen en die hopelijk passen in het apparaat dat ze in gedachten hebben. Vrijwel niemand zal de winkel voor dit product binnenstappen, zoals niemand de supermarkt binnenstapt voor een doos met zes verschillende soorten melk en yoghurt. In plaats daarvan wordt een latente en zeer beperkte behoefte geprikkeld. Een behoefte aan enkele knoopcelbatterijen voor een of twee apparaatjes die iemand heeft staan en misschien zelfs af en toe gebruikt. Hoe goedkoop ook, hier wordt nutteloze kul verkocht.

De oplossing is duidelijk. Geen oproep aan de bedrijfstak, geen vrijwillige zelfregulering. Niet wachten tot een groot en mondig deel van de samenleving moord en brand schreeuwt – al mogen ze dat natuurlijk wel, ik doe dat hier immers ook. Dit verkopen is onverantwoordelijk. Er moet dus een keihard verbod komen op de verkoop van gemengde sets met batterijen, of in ieder geval met knoopcellen. Het is pure milieuvervuiling, van de verpakking, tot misschien wel meer dan de helft van de batterijen aan toe. De verkopers moeten dit weten, anders zijn ze oliedom.  Daarmee werken ze bewust, ondanks de mogelijkheid om te recyclen, milieuschade in de hand. De productie van een batterij die nooit gebruikt gaat worden is compleet zinloos, en als een batterijenfabrikant de productie en verkoop hiervan nodig heeft, dan heeft die geen bestaansrecht. De wereld wordt ziek van dit soort uitwassen. Het wordt tijd om aan deze cynische commerciële wanvertoning een eind te maken. Not so many batteries included.