Ranzige Peter 53

Ze was inmiddels ingericht, haar flat zag er met “nieuwe” tweede hands spulletjes, best goed uit. Bij de Action had ze ’s middags een paar kaarsen gekocht en op een houten onderbord gezet, met wat decoratie spul was het fantasieloos maar best gezellig. Voor het avondeten had ze zelfs de tafel gedekt, met een placemat en een flesje Chardonnay in de koeler. Spotify draaide de playlist met “Dinner Music”, en er leek zelfs een momentje van schaamteloze masturbatie uit voort te kunnen vloeien, ware het niet dat ze bijna huilend alles in 2 minuten op had. Vreselijk voelde ze zich, alleen, onaantrekkelijk, en aangeschoten door de 4 glazen wijn.

Tijdens de afwas hoorde ze steeds een geluid. Een “ping” toontje, maar begreep niet waar het vandaan kwam. Twijfelend of ze koffie zou maken of de rest van de wijn zou opzuipen keek ze naar de laptop waar Badoo, een datingsite, open stond. Een oranje knopje was te zien met een cijfer 4 er in. ‘S middags had ze haar naam en een foto er op gezet, 2 uur nagedacht en geschreven over haar hobby’s, lievelingseten, kleur ogen, reizen, opleiding werk, inkomen, etc. Een werkelijk gigantische klus om zoveel nutteloze informatie over haarzelf in te vullen. Toen ze uiteindelijk ging kijken naar de mannen op die site,  was ze van ellende maar opgehouden, en schonk  haar eerste glaasje in en zappte wat op de tv de rest van de middag.

Nu was ze 4 glaasjes verder en zag oranje lampjes aan en uit gaan met “ping” toontjes. Een beetje nerveuze indruk maakte het geheel. Het zojuist afgewassen glas werd er bij gepakt en ontaarde in een 5e glaasje. Het naargeestige eenzame gevoel maakte plaats voor een lichte mate van opwinding toen ze op het oranje lampje klikte. Een chatscherm kwam tevoorschijn en 4 kleine fotootjes van mannenhoofden floepten vrolijk naar voren. Mijn hemel, ze ging er eens goed voor zitten. John 49, Wim 51, Peter 53 en Peter 53. Die laatste 2 waren niet dezelfde mannen. Het was haar wel al eerder opgevallen die middag dat de meesten “Peter” heetten of “John”. Zelf noemde ze zich “Chardonnay” omdat “Maribelle” al bestond.

Laten we kort zijn, John, Wim en Peter 53 de 2e waren niet thuis of konden niet afwachten. Zij hadden de prikkelende woorden : “hoi” getypt. Waarop ze geen idee had wat ze  moest zeggen en typte “hoi” terug. Peter de 1e was de enige die vroeg of ze al teut was? Dat vond ze wel geestig en wist meteen dat ze een wijnkenner te pakken had. Nou ja, in ieder geval iemand die wist dat wijnen van verschillende soorten druiven gemaakt worden. Er ontstond in korte tijd een bijzonder gezellige conversatie over Frankrijk, Bourgondisch leven, recepten, filmhuisfilms, Bach, vakanties. Ook wat licht erotische vragen werden aan elkaar gesteld, dus…toen ze ook het 6e glaasje achter haar kiezen had trok ze de stoute schoenen aan.

“Waar woon je eigenlijk? “, vroeg ze geïnteresseerd. “Ik woon in Linne”, was het antwoord. Automatisch keek ze op de klok en zag dat het pas 22.00 was. Inmiddels ging het typen niet zo geweldig meer doordat ook de 2e fles was opengedraaid, maar ze liet hem weten dat dat wel heel dichtbij was. “Nu of nooit”, dacht ze, en vroeg heel geëmancipeerd of hij zin had om een drankje te komen doen. Het bleef stil…. Inmiddels schuifelde ze wat dronken naar de wc, voelde zich niet helemaal lekker meer en kwam na 10 minuutjes terug bij de laptop. Peter 53 had nog wel gereageerd……. zijn ouders waren nog wakker en hij kon niet weg……

Peter 53 …….Nadat ze haar maaginhoud in de wc spuugde voelde het wel een beetje ranzig…..

©2014 Suus