147062808

Het waren de geluiden van radio 538 die uit mijn wekker kwamen. Twintig voor acht en dus werd ik niet direct gewekt. Meestal ben ik een beetje aan het soezen doordat mijn ogen nog aan elkaar geplakt zijn. Langzamer begon ik te luisteren naar de gesprekken. Deze ochtend werd ik geboeid door een discussie over veiligheid en privacy. Beide leken elkaar uit te sluiten, dus moesten zij een keuze maken. De conclusie was dat ze wel veiligheid wilden, maar dat mocht niet ten kosten gaan van de privacy. Het is een modewoord. Ik vermoed echter dat weinigen nagedacht hebben over de betekenis ervan. Privacy is de bescherming van de persoonlijke leefsfeer. Warren & Brandeis (1980) noemden het “The right to be left alone” -het recht om met rust gelaten te worden- en dat lijkt mij een mooie uitleg. Dat we niet ongevraagd benaderd worden door Jan en alleman om even zoveel verschillende dingen en wanneer dit toch gebeurd, dat wij ons dan mogen afweren en de ander ons met rust laat. Wat het dus niet is, is dat we moeten kunnen doen en laten wat we willen. Dat we zo min mogelijk verantwoording af te hoeven leggen. Dat is anonimiteit.

Ik denk dat we tegenwoordig privacy en anonimiteit met elkaar verwarren. Dit merk ik voornamelijk op het internet, waar je volledig anoniem kunt zijn. Op de meeste plaatsen kan men een gebruikersnaam aanmaken, om op basis waarvan gebruik gemaakt kan worden van de diensten. Voorbeelden hiervan zijn chatboxen, fora of nieuwssites. En natuurlijk onze eigen CoMa.nl en ColumnX. Het enige dat vaak nodig is, is een emailadres, welke op haar beurt ook zonder enige persoonlijk informatie verkregen kan worden. Ondanks dat er dan wel een naam van je bekend kan zijn, blijft je identiteit onbekend.
Het gevolg hiervan is dat we geen verantwoording meer hoeven af te leggen voor hetgeen we doen. De regel dat we bereid moeten zijn de gevolgen van onze actie te dragen, is daarmee verdwenen. Het resultaat is dat ongenuanceerde reacties en scheldballades om de havenklap onder berichten verschijnen. Het gebeurt veel op voetbalgerelateerde sites.
Nu kun je deze als beheerder gewoon verwijderen en als lezer negeren. Het vervelende eraan vind ik, dat je niet met de mensen in discussie kan gaan. Je kan ze namelijk niet aanspreken op hun gedrag. Dit vind ik vooral vervelend bij columnisten die publiceren onder een pseudoniem.
Zo staat er in de Groninger Studentenkrant een column van Jacob Creuzfeld. Overduidelijk een pseudoniem en daarbij komt ook nog eens dat hij uitermate slechte columns schrijft. Het is natuurlijk mijn mening, maar die zou ik hem graag mede delen. Misschien zelfs een discussie aan gaan, maar tegen wie moet ik praten? Op deze manier komt hij er ook nog mee weg, want hij hoeft niet per definitie geassocieerd te worden met hetgeen hij schrijft. Tevens vind ik het laf, want vaak wordt onder een pseudoniem geschreven waar mensen niet op aangesproken willen worden. Als je sterk genoeg is je schoenen staat, moet je dingen onder je eigen naam uitspreken en anders helemaal niet. Daar ben ik heel stellig in.

Mijn naam is Cor Jan van Zwol. Ik ben geboren op zeven februari negentiehonderdvierentachtig in Ens. Mijn vader heet Feitze, mijn moeder Annie. Ik heb drie zussen, Heidi, Annemieke en Marijke. Onze hond is helaas onlangs overleden, hij heette Makker. Op dit moment woon ik in Groningen. Daar ben ik na het behalen van mijn Vwo-diploma bedrijfseconomie en sociologie gaan studeren. Ik ben single (maar dankzij Ma, niet alleenstaand). Ik heb vier noemenswaardige relatie gehad en in verwachting van een vijfde. Ik moest even spieken op mijn Hyves welke hobby’s ik ook al weer had. En ik heb geen terroristische ambities.

(Warren, S. D. & Brandeis, L. D. (1890). [i]The right to privacy[/i]. Boston: Harvard Law View.)