Ik wil graag op de valreep nog een kandidaat voordragen voor de Woord van het Jaarverkiezing. Vergeet treitervlogger, plascontract en sjoemelzaad. Mijn stem gaat naar tegenstrijdigheidsfilosofie. Waarom? Omdat het een jaar was met nét iets teveel what the fuck-momentjes. Trump, Brexit, vechtende kangoeroes. Het voelde alsof alles precies anders ging dan je verwacht had. Dat de gedoodverfde landskampioen de titel verspeelde bij een degradant. Dat ze Harambe uitgerekend in het Chinese jaar van de Aap hebben afgeschoten.
Volgens de filosofie van Nietzsche bestaat er zoiets als de eeuwige terugkeer van hetzelfde. Dat wat ooit gebeurd is, zal zich in de toekomst herhalen. Al het geluk en al het verdriet; iedere lach en elke traan; elke kus en elke vloek; elk moment vanaf ieders geboorte tot aan zijn laatste adem: ooit, ergens in de paradoxale cyclus van de oneindige tijd zal het allemaal worden herbeleefd.
De gedachte aan 2016 in dit licht brengt een lach op mijn gezicht. Elke seconde vanaf 1 januari tot en met 31 december wordt door deze manier van denken vereeuwigd. We hebben afscheid moeten nemen van zestig miljoen mensen, maar er waren ook honderddertig miljoen paar ogen die voor het eerst de wereld inkeken. De Brit die als recordpoging elke dag een marathon liep zal echt nog eventjes door moeten. Bedenk jezelf dat die dikke vent die je de trein zag missen dat tot in de eeuwigheid zal blijven doen. Daphne blijft verliezen, maar Max zal blijven winnen.
Nietzsche vond zijn gedachte vreselijk. Een wereld vol oneindig terugkerende pijn was voor hem ondraaglijk. In het jaar van de tegenstrijdigheid draai ik het liever om. Weet je hét moment van jouw 2016 nog? Het moment waarop alles samenviel en geluk eerder op een gegeven dan een gevoel leek? Ja? Mooi. Tel dan af richting 2017 in de wetenschap van de eeuwige terugkeer.
13 reacties
Mien · 22 december 2016 op 17:26
Mooie boodschap mocht je van boodschappen houden. Oeps. En ja eens komt het allemaal terug. Eens. Maar niet een keer, nee meerdere keren en in golven. Net als de misselijkheid en het overgeven. Door lichamelijk (hormonen) of door eigen (drank / eten) toedoen. Daar denk ik dan aan, vlak voor het uur 24 slaat op 31 december. En dan maar hopen dat het toilet vrij is.
Mooi betoog, hoe dan ook. Ik heb ze slechter gelezen. Ik ga in 2017 voor voorstrijdigheid. Of voortstrijdigheid, want het blijft hard werken. Aan alles. ?
JC · 22 december 2016 op 22:16
Dankjewel Mien, succes met het werk in 2017 (:
van Gellekom · 22 december 2016 op 19:31
Ik weet wel wanneer alles samenviel en ongeluk op een gegeven leek. Dat was toen ik 365x per jaar het woord viral moest aanhoren. Maar ik snap de strekking van je prima column
Karen.2.0 · 22 december 2016 op 22:07
Strakke column! Hoop wel dat Nietzsche’s theorie niet klopt, wil lang niet alles nog een keer mee te maken 😉
JC · 22 december 2016 op 22:19
Thanx! Voor het kloppen van de theorie hoef je geen angst te hebben; Nietzsche was een iets minder goede natuurkundige dan filosoof. De tijd is lineair. Ook ik, ondanks de boodschap van deze column, ben daar blij mee.
PS: is jouw username een mooie Spongebob-referentie, of is dat toeval?
Karen.2.0 · 22 december 2016 op 22:32
Ach nee hè…het binnen 2 seconden verzinnen van een username gaat me nog nekken. Moet rap wat anders gaan verzinnen nu ik dit lees: http://spongebob.wikia.com/wiki/Karen_Plankton
Dus nee, er was geen opzet in het spel JC, maar bedankt voor de openbaring! 🙂
JC · 22 december 2016 op 22:42
Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat slechts mijn generatie-y-genoten die verwijzing zouden snappen..
Karen.2.0 · 22 december 2016 op 23:03
Ik hoop dat ze m snel vergeten, waarschijnlijk tevergeefs. Moet nu aan Nietzsche denken 🙂
Nummer 22 · 22 december 2016 op 22:24
JC..toch niet dè JC uit B. Maar fraaie column. Chapeau!
Het moment in 2016 voor mij gebeurt elke dag dat ik wakker mag worden en leef! Nietzsche, ach. Voltaire, Descartes en niet vergeten Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker van het O.I.L.(1955) die onderzoekt wat onderzo het moet worden op zijn eigen AV wijze. Kus en omarm die je lief hebt..onverwacht en geef een glimlach. Gewoon omdat het kan! Freud, Jung en Rogers. Ik hoorde dat André H. dood is maar wist dat niet…. Eenzame Kerst voor velen. Enfin…. maak 2017 een verdraagzamer jaar!
JC · 22 december 2016 op 22:40
Nee, niet die JC.. Ook niet die andere verlosser, niet de Romein, en zelfs niet de Amsterdamse politicus..
Overigens is ons kerstkindje wél een interessante persoon in het licht van Nietzsche’s denkwijze; als er iemand vaak sprak over een zekere terugkeer..
Mien · 23 december 2016 op 07:33
Jij … ?
[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Jan_Cremer_(1964).jpg/220px-Jan_Cremer_(1964).jpg[/img]
Esther Suzanna · 22 december 2016 op 23:47
Grappig stuk. 🙂
NicoleS · 23 december 2016 op 06:59
2016 was een bizar jaar. Het leven is een cyclus. Alles keert terug. Dat heeft mooie kanten en mindere. Goede column.