Aan de Voet

In al die jaren dat ik honden en andere dieren had, heb ik altijd mijn ‘eigen boontjes gedopt’. Oftewel, puppycursus, of hondentraining heb ik met mijn dieren nooit gedaan. Nou ben ik best wel eigenwijs, maar er zit natuurlijk een limiet aan mijn kennis. Zelf vind ik dat ik honden en dieren heel goed begrijp, maar nu ben ik toch zover dat ik besef dat ik best nog het een en ander te leren heb.

Vanmiddag had ik een afspraak bij hondenschool ‘Aan de voet’ in Vijfhuizen. Aangezien ik geen auto meer heb, vertrok ik op mijn snorfiets, en kwam terecht op een of ander industrieterrein waar een container stond met een stuk land er naast.

Er kwam een gezellig uitziende man naar buiten, die de ‘baas’ van de hondenschool was. Toen ik mijn snor had geparkeerd vroeg hij waar Cindi, mijn nieuwe aanwinst was.
Die had ik natuurlijk thuisgelaten, aangezien ik niet had begrepen dat ‘de inhaalles’ niet voor mij was bedoeld maar voor Cindi.
Gelukkig had ik mijn vriend meegenomen die niet te beroerd was even naar mijn huis te scheuren op zijn ‘snellere scooter’ en Cindi én paspoortje op te halen. Terwijl hij dat deed, praatte ik met Paul II over onze liefde voor honden, hondenpsychologie en algauw werd het hem duidelijk dat we nog wel eens een ‘verschil van mening’ zouden kunnen krijgen tijdens de 8 trainingslessen.

We kregen gelijk al een opdracht mee. Luisteren naar de naam. Dus voor Remi géén Pollewop, Zó lief, Bolletje, Lieffie, Pluizebol en voor Cindi géén Cavia, Kleintje, CutiePie, Ukkepuk etc…

Morgen is de tweede les, althans, de echte les met 6 andere hondeneigenaren en dus 6 puppies. Cindi is de enige chihuahua, en de kleinste.
Ik houd mijn hart vast want tot nog toe lukt het niet eens de beide hondjes bij hun rechtmatige naam te noemen…  Ze zijn ook zó schattig!