Nu moet je mij eens vertellen. Ik vergeet veel. Heel veel. Ik durf zelfs wel te zeggen te veel. Misschien zelfs wel het meest. Maar waarom? Wat heb ik gedaan dat mijn hoofd net zo veel vast houdt als een defecte spons. Ik weet het niet. Suggesties? Belangrijker is nog, hoe kom ik er weer vanaf, zijn daar mensen voor? Mensen die je geheugen repareren. Of mensen die discipline komen installeren.
Dat zou nog eens mooi zijn. Heb je het niet al te breed, kun je een tweedehands geheugen kopen op marktplaats.nl uiteraard als “zo goed als nieuw” aangeboden. Of ” Net uit de verpakking”. “Nog maar een keer gebruikt” En meer van dat soort. Daar wordt een geheugen aangeboden voor slechts een half maandloon van een onderbetaalde afwasser. Voor de onbegrijpende onder ons: Zo’n 30 à 40 euro. Discipline is echter wat duurder. Maar dat hangt dan ook weer samen met de kwaliteit. Zo heb je de ware delicatesse tweedehands pas vanaf zo’n 3 maandlonen plus twee halve werkdagen. Nieuw is alleen besteed voor de elite.
Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik mijn discipline reeds verkocht had aan een rijkeluiskindje die te weinig tijd spendeert met z’n ouders. Maar helaas, ik ben gewoon geboren zonder. Je kunt de buik waar je in leeft, meestal die van je moeder, in verschillende laatjes en kastjes verdelen. In al die laatjes en kastjes vind je verschillende eigenschappen. Zoals discipline dus.
Nu heb ik het geluk dat ik de laatste was uit een rij van 4. Je begrijpt dus dat ik slechts de restjes had. Het laatje discipline was al schoongelikt door de zus voor mij. En aan de studie van mijn broer te zien ( de oudste) heeft hij ook aardig wat meegekregen van het egoïsme, maar dan moet je erg ver denken. Ik bedoel dus eigenlijk te zeggen dat mijn broer het hele laatje heeft leeggeroofd en dat mij slechts 2 kruimeltjes restte.
Daardoor poets ik nu elke avond mijn tanden.

Groeten Jaap B

Categorieën: Diversen

5 reacties

Mosje · 21 september 2006 op 13:30

Jaap, ik vind dit wel een grappig verhaaltje, maar vraag me niet waarom, want dat ben ik al vergeten.

champagne · 21 september 2006 op 23:13

Ik vind het idee erg orgineel, ook ik zou weleens willen dat ik een beter geheugen had en het zou inderdaad handig zijn als je dat zomaar ergens kon kopen.

Over je uitsmijter moest ik even nadenken…maar uitindelijk viel het muntje 😉

KawaSutra · 22 september 2006 op 00:47

Haha, maar zelfs die twee kruimeltjes kun jij niet wegpoetsen.
Leuke column!

Shitonya · 22 september 2006 op 10:44

Kort, simpel, aardig

Ma3anne · 23 september 2006 op 09:56

Wat goed dat je er elke avond je tanden poetst! Toch een kwestie van geheugen en discipline. 🙂
Grappige column.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder