Je beweerde mij te komen bevrijden. Maar waar blijf je? Ik wacht nog steeds. Soms vraag ik me af waar je je verschuilt. Besta je zelfs wel inconcreto? Of moet ik inbinden opdat je eindelijk je gezicht aan me toont? Misschien is dat het. Misschien ben ik te vrij. Ik ben nu eenmaal een erotomaan. Hardlopers zijn doodlopers. Toch? Laat ik even stilstaan zodat je me bij kunt benen. Waarschijnlijk herken je me wel. Ik sta bij de enige begraafplaats waar men een levende kan horen zuchten. Die levende ben ik. Ik voel me uitgeput en hijg nog steeds na.
Misschien lijd je aan gezichtszwakte. In dat geval valt je niets te verwijten. Dan zal ik beloven om zelf beter op te letten. Wel wil ik je verzoeken om je s’nachts in een fosforescentisch foulard te hullen. Ik heb last van nachtblindheid en een roos ter herkenning is ook zo’n cliché.
Ik heb je zoveel te vertellen. Dumoment dat je komt, zal ik je inwijden betreffende mijn geschiedenis, mijn dromen en mijn vele geheimen. Ik ben een duizendkunstenaar, moet je weten. Alleen heb ik nooit zo in mijn eigen kunnen geloofd. Ik ben een vat vol contradicties. Dat ben ik altijd geweest. Ik hoop dat je me mijn losbandigheid en mijn eeuwige cynisme zal kunnen vergeven. Ik was alleen en verveeld. En het wachten duurde lang.
Ik hoop dat je dit leest en dat je voor me zult verschijnen alvorens ik veranderd ben in een nog levende carrosserie. Het is aan jou om de volgende stap te zetten. Ik zal proberen me wat meer te breidelen. Misschien kan ik je motiveren met het verlenen van een aanmoedigingsprijs.
Maar wellicht ben je er al met een ander vandoor…
14 reacties
Mosje · 31 augustus 2005 op 12:26
Jouw stukjes zijn als abstracte schilderijtjes. Of is dat al eens opgemerkt?
Vind de penseelstreken wel weer erg mooi, maar de betekenis ontgaat me.
prikkels · 31 augustus 2005 op 12:35
Bij het woord aanmaning moet ik gelijk denken aan een incassobureau. Maar ik begrijp dat je je verre geliefde wilt aansporen om aanstalten te maken.
Mooie column.
Kees Schilder · 31 augustus 2005 op 12:38
Abstract weer maar erg mooi
KawaSutra · 31 augustus 2005 op 13:05
Weer een mooi geheel.
Een erotomaan op een begraafplaats. Ik kon in eerste instantie de gedachte niet smoren dat het zou gaan om een necrofiel. 😀
Dees · 31 augustus 2005 op 13:23
De erotomaan bevrijden, die te vrij is om bevrijd te worden. Met erotomonogamie en ware liefde als doel, als hoop?
Het zijn mooie zinnen aaneengeregen, maar deze keer zie ik wel wat draad, maar ook het rode niet helemaal. Ik zal hem later nog eens ongestoord lezen.
Oh en erg aards en zuur van mij, denk aan schoonheidsfoutjes. Als je zulke mooie zinnen aaneenrijgt, is het jammer als lezers struikelen over (ws onnodige) foutjes. Maar dat is enkel mijn mening 😉
Ma3anne · 31 augustus 2005 op 13:30
Het is inderdaad een aaneenrijgen van mooie woorden en zinnen. Penseelstreken. Het is al gezegd.
Schilderen met woorden, gewoon op je gevoel.
Ik blijf het prachtig vinden. Je raakt onderbewuste lagen van herkenning.
Wright · 31 augustus 2005 op 20:13
[quote]Maar wellicht ben je er al met een ander vandoor…[/quote]
Tijd voor de deurwaarder.;-)
Mooi geschreven weer, Troy!
bert · 31 augustus 2005 op 21:26
inconcreto, erotomaan, fosforescentisch foulard, dumoment, contradicties, carrosserie
Deze woorden maken mijn inziens de column nog moeilijker leesbaar dan dat hij voor mij al is.
Verder vind ik het wel mooi geschreven. 🙂
Li · 31 augustus 2005 op 22:33
Eerlijk gezegd moet ik af en toe ook het woordenboek erbij pakken.
Toch heeft het wel wat, dit soort columns.
Li
Trukie · 31 augustus 2005 op 23:16
[quote]Ik sta bij de enige begraafplaats waar men een levende kan horen zuchten. Die levende ben ik. Ik voel me uitgeput en hijg nog steeds na.[/quote]
Troy, bij gebrek aan een fosforescentisch foulard en het niet kunnen vinden van de omschreven plek, kan ik je helaas niet komen bevrijden. Ik geniet nog langs de IJssel van de laatste zwoele zomeravond langs de IJssel. Ik ben er NOG niet met een ander van door 😕 😳
Mooie column, maar ik weet bij jou nooit of ik hem wel goed begrijp.
Is dat de bedoeling van de schrijver?
Geertje · 31 augustus 2005 op 23:45
[quote]Je beweerde mij te komen bevrijden. Maar waar blijf je?[/quote]
Ze komt heel onverwachts zo uit het niets, op het moment dat je van jezelf houdt! 🙂
Van genoten!
melady · 31 augustus 2005 op 23:47
inconcreto, erotomaan, fosforescentisch foulard, dumoment, contradicties, carrosserie,gezichtszwakte.
Teveel van het moeilijke Troy.
[quote]Laat ik even stilstaan zodat je me bij kunt benen.[/quote]
Deze is dan weer erg mooi!
Stanislaus · 1 september 2005 op 11:22
Al een paar keer gelezen en denk, ben ik nou zo dom of ben jij zo slim?
Wel veel hele mooie woorden!
Louise · 1 september 2005 op 19:09
Soms sta ik voor iets kunstzinnigs en dan denk ik: Geen flauw idee wat het voorstelt, maar wat is dit mooi… 😉