Vandaag, 16 september 2004, is het dan zover. Ik heb er al enige tijd naartoe geleefd. Natuurlijk wil je er eigenlijk niet aan. Je stopt het weg en denkt “Als ik morgen wakker word, gaat het vast beter met mijn oogappel”. Vandaag heb ik afscheid moeten nemen van mijn oogappel. Het doet onbeschrijflijk veel pijn. Er zijn niet of nauwelijks woorden voor te vinden. Toen mijn oogappel 8 jaar oud was, heb ik hem geadopteerd. Gaandeweg, door de jaren heen, raakten we zeer gehecht aan elkaar. We hebben goede en minder goede momenten met elkaar gehad: dat maakt de band alleen maar sterker en het verdriet (nu) alleen maar intenser. Vandaag, 10 jaar later, lijkt alles voorbij! Ik kan het niet opbrengen om hem naar het kerkhof te brengen; dat doet iemand anders. Ik moet afstand van hem doen. Op zo’n moment huil ik tranen met tuiten. Natuurlijk hebben we regelmatig aandacht en zorg besteed aan onze oogappel. Hij had weinig of geen weerstand. Mijn oogappel was gehandicapt, maar het was wel MIJN oogappel. Tal van specialisten hebben hem onderzocht en behandeld. We hadden het moeten zien aankomen: vooral de laatste tijd verloor hij stukjes van zijn huid. Maar je wil er niet aan. Het idee alleen al! Afgelopen maand ging het steeds minder goed met mijn oogappel. Een lijdensweg waar vandaag een (voortijdig?) einde aan is gekomen. De strijd is gestreden. Het verlies moet verwerkt worden. Een laatste blik, een laatste foto. Daarin moet ik nu kracht zien te vinden. Wat overblijft is een enorme leegte…
Vandaag, 16 september 2004 A.D., neem ik afscheid van mijn 18-jarige Volvo 340 (type Winner).
Categorieën: Liefde
10 reacties
Mup · 24 september 2004 op 12:02
Voel met je mee. Op de kop af 12 jaar 4 maanden en 11 dagen geleden heb ik afscheid genomen van mijn Golf 1.1, ik heb de papieren nog.
Groet Mup.
Godspeed · 24 september 2004 op 12:41
[img]http://pic.autoscout24.nl/images/5/5/0/25332055_1.jpg[/img]
snik snik.
Deze is te koop voor 450 euro, 20 jaar oud en net ingereden. (100.000 km)
[url=http://www.autoonline.nl/dut/list.asp?make=73&model=2066&fuel=1&eurofrom=&euroto=&hpfrom=&hpto=&yearfrom=&yearto=&radius=&zip=Postcode&cur=EUR&sort=make&zipcountry=NL&carsperpage=20&country=NL&Submit1=Zoeken]volvo 340[/url]
sally · 24 september 2004 op 14:29
vijf en twintig jaar hebben we hem gekoesterd, verzorgt en vertroeteld.
Onze citroen charleston.Onze cabriolet.
Pas geleden afscheid genomen.
Maar hij blijft altijd in mijn gedachten…
Je had me mooi op het verkeerde been gezet.
Leuke column
groeten Sally
Maurits · 24 september 2004 op 16:24
Ik vind het een beetje moord. Als je er maar genoeg voor over hebt heeft een auto het eeuwige leven. Als je liefde maar diep genoeg geweest was had je je ‘oogappel’ kunnen redden. Ze was je waarschijnlijk te min geworden. Je hebt natuurlijk je oog laten vallen op een jonge blom. En dan maar krokodillentranen huilen. En tegen je jonge blom over je oogappel klagen “ze begrijpt me niet” Onvergeeflijk!
ignatius · 24 september 2004 op 17:16
Haha. Ben bij het lezen helemaal op het verkeerde been gezet (blij toe). Leuk geschreven.
Begrijp echter helemaal geen snars van de band van mensen met hun auto 😕 Kan dat gewoonweg niet navoelen.
Mosje · 24 september 2004 op 19:15
Jabbie toch! Volvo rijden. Fouter kan het niet.
Maar goed, leuke column. Dat wel.
😉
JAB · 24 september 2004 op 20:02
Beste Mosje,
Het is maar hoe je het bekijkt. Volvo’s hebben massieve bumpers. Veel automobilisten weten dat, hetgeen een zekere rust teweegbrengt bij een Volvo-rijder. Daarnaast heeft die massiviteit rondom mijn betreurde Volvo een gunstig effect gehad op mijn schadeloos rijgedrag.
Groet,
JAB
Louise · 24 september 2004 op 20:31
😀
Het blijft vreemd zo’n innige band met een auto.
JAB · 24 september 2004 op 21:22
Beste Ignatius,
Zeer verheugd ben ik te vernemen dat u beschikt over minimaal twee benen. U kunt nog op het verkeerde been worden gezet, wat een weelde. Overigens, aanleiding tot de band die mensen hebben met hun auto is wellicht de gordeldraagplicht…
Ook Louise begreep niet wat de innige band was die mensen met hun auto hebben. Dat begrijp ik ook niet, maar hier ging het niet om zomaar een auto…
mvg
JAB
ps
leuk om te weten dat jullie op het verkeerde been zijn gezet doch waar het mij vooral om gaat is het volgende: hoe is de schrijftechniek bevallen?
melady · 25 september 2004 op 13:17
Beste JAB,
Je wilt uiteindelijk ook commentaar op je column, inhoudelijk en grammaticaal.
Ik ben geen neerlandicus of meer van dies onzin, gewoon een burgertrutje, die graag leest en schrijft.
[quote]Het doet onbeschrijflijk veel pijn. Er zijn niet of nauwelijks woorden voor te vinden.[/quote]
273 woorden (zonder titel meegeteld), zijn best wel veel woorden 😛
Grammaticaal loopt ie ook wat scheef, je zegt de ene keer onze oogappel en een zin later mijn oogappel.
En het woord ‘oogappel’ gebruik je (met titel) 8 keer.
Verder een geinig stukje, blijf lekker schrijven.
Melady 🙂