‘Tja, dan moet u bij mijn collega zijn’, die weet daar alles van.
Ik sta bij de notenspecialist, die wagen op de markt, waar het altijd zo verleidelijk ruikt dat ik er van grote afstand onweerstaanbaar naartoe getrokken word.
Bakken vol met zoute, lichte of ongezouten lekkernijen, vers gebrand of geroosterd liggen me toe te geuren, elk met een voor omstanders nauwelijks hoorbaar stemmetje dat fluistert:
‘Een half pondje van mij, je verdient het, gewoon dóen. Meestal bezwijk ik en neem ik ook nog een extra onsje warme cashew noten mee om vanuit mijn jaszak te kunnen foerageren. Dit keer pak ik het verantwoord aan en doe in het kader van mijn strakke afvalplan een vergelijkend warenonderzoek.
‘Koolhydraten in pinda´s, dan moet ik even kijken.’
De twee forse vrouwen die achter de toonbank van de notenperverserie boven mij uit torenen, kijken elkaar even aan met een blik van;
‘Een malloot, wat moeten we daar nu weer mee.’ Ze zijn gewend met grote scheppen af te wegen en in hoog tempo zakken te vullen. Hun daadkrachtige uitstraling zegt me dat ze weinig coulance hebben met mierenneukers die de omzet vertragen.
Ik besluit de zaak toe te lichten.
‘Ik doe namelijk het Dr.Frank dieet’, zeg ik met mijn uitleggerigste glimlach, ‘en dan mag je geen..’
‘Koolhydraten’, vult de vrouw in. ‘Vertel mij wat, ik heb het nog geen week volgehouden en dat boek heb ik op Marktplaats gezet. Geen pond afgevallen.’
Ze trekt een vies gezicht en neemt nonchalant een handje studentenhaver uit de bak die het dichtst bij staat.
‘Mijn hele handel zit tjokvol koolhydraten’, zegt ze met volle mond, ‘maar als je het mij vraagt is het allemaal flauwekul. Je moet gewoon niet eten, maar ik hou er teveel van. ‘
Ze lacht hard en schel. ‘ Als ik jou was zou ik niet zo moeilijk doen, dan nam ik gewoon een pondje mee.’

Ik ben in de tweede week van een missie die me tot dusver veilig door het mijnenveld van de afbakafdeling van de supermarkt heeft geleid, waar ik me in tijgersluipgang langs de altijd op de loer liggende reuzensaucijzenbroodjes, de picolientjes en de kroketstaven heb gemanoeuvreerd. Het valt me nu pas op wat een bizarre overdaad ons omringt. Overal proefschoteltjes met blokjes boterkoek, krentenwegge, ossenworst, licht belegen kaas.
En daar, een rijk gevulde mevrouw in een schort van Knorr die op een gaskomfoortje satéstokjes in warme saus staat te dopen.
‘Mag ik u wat aanbieden? Doet u gezellig mee, meneer?’
NEE, meneer dóet niet meer mee, de gezelligheid is óver voor meneer, meneer is een saaie droge, zure Piet geworden. Waar hij zich vroeger met een kwinkslag minstens een tweede portie aan liet smeren bedankt hij nu met een van zuinigheid vertrokken gezicht. Meneer is namelijk aan het afvallen, meneer eet kilo’s verse groente en magere vis, kort gekookt voor het behoud van de MP3 vetten.
Meneer scharrelt ’s avonds na tienen wanhopig in lege kasten en laden op zoek naar de laatste cracker, een kaaskorst, een oude Nibbit die toch maar in een duister hoekje ligt te verschimmelen.
Meneer heeft een maag die zo hard rommelt dat Mevrouw Trawant zich afvraagt of er onweer in de lucht zit.
‘S nachts droom ik van een gigantisch broodje hamburger speciaal, dat ineens Hélp roept.
Ik haal de twee helften van het witte bolletje voorzichtig van elkaar, en kijk wie ligt daar tussen de uitjes, gedrenkt in curry en onder een vette kledder mayo..ja hoor dat is ‘m..Dr Fránk!


10 reacties

SIMBA · 21 februari 2011 op 17:41

Als je dit soort dromen krijgt moet je héél snel stoppen 😀

LouisP · 21 februari 2011 op 20:26

“Meestal bezwijk ik en neem ik ook nog een extra onsje warme cashew noten mee om vanuit mijn jaszak te kunnen foerageren.” Leuke zin..

‘Ik doe namelijk het Dr.Frank dieet’, zeg ik met mijn uitleggerigste glimlach, ‘en dan mag je geen..’

da’s een grappige zin…

sylvia1 · 21 februari 2011 op 21:19

Notenperverserie… schitterend woord!
’t lijkt me wel fijn hè Trawant, dat het dan tenminste wel zware vrouwen zijn, die verkoopsters van de noten en de saté, ik bedoel, dan weet je wel waar je het voor laat…

Mien · 21 februari 2011 op 23:00

Hee Trawant, zullen we een co-vervolgverhaal schrijven? :hammer: :hammer: :hammer:

Sterkte met jouw afvalrace, je bent goed bezig!!!

Mien Afvalrace 09 is in de maak

phoebe · 22 februari 2011 op 09:20

Zo herkenbaar!!!!! Het went hoor, geen koolhydraten eten 😉
Al eet ik ze 1x per dag….heeeeel goed vol te houden dan!!

Leuk vervolgverhaal!

Harrie · 22 februari 2011 op 09:31

Tip: Drie maal daags 50 gram gedroogde beukenootjes eten met een toefje boletenroom.

Mosje · 22 februari 2011 op 09:34

Stopen met roken en drinken. Afvallen. Altijd dankbare onderwerpen voor een stukje.
Trabant, zet hem op, je kunt het!

lisa-marie · 22 februari 2011 op 09:35

en dan moet je doorzetten…ow erug gewoon, leef met je mee hoor 😀
Zie je ook al door die supermarkt gaan en moet dan hardop lachen.
Bij de notenkraam is dat begonnen hoor en weet je door het lachen viel ik spontaan 20 gram af 😀

arta · 22 februari 2011 op 11:05

Jaaaa, hij is leuk!
Ik moet wel zeggen dat ik de overgangen, van notenperverserie(:-D)naar supermarkt, naar droom erg stroef vind…

Kwiezel · 23 februari 2011 op 08:26

Trawant!

Heb medelijden met je! Telkens die martelgang langs lege kastjes thuis en volle schappen in de supermarkt. Maar genieten van je verhalen daar over, dat doe ik! Hou vol!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder