CJvZ

Perceptie

“Waarom schrijf je nooit over mij?”
Ze vroeg het met teleurstelling op het gezicht, vermoedelijk voortgekomen uit onbegrip. Al is dat natuurlijk vaak het geval als een vraag begint met waarom. Het leek erop dat ze wilde vertellen dat zij wel over mij zou schrijven als ze een literaire gave bezat. Ik moest verhalen vertellen over liefde, gelijk zoals zij van mij hield. Mijn opvoeding verkondigde echter andere wijsheden. Het was Jezus die mij leerde wedervragen te stellen.
“Wil je soms graag dat ik over je schrijf?”

Door CJvZ, geleden

Chocoladekasteel

Je kijkt naar een foto en wat zie je?
Ik zag een vrouw. Yolanthe, liggend in een stoel onder de zon, gekleed in een zwarte semikini (wat niet meer blijkt te zijn dan een badpak met gaten ter hoogte van de taille). Haar arm hield ze tegen haar voorhoofd om de zon haar niet te laten verblinden. Ze leek al uren te liggen zonnen, want haar gezicht glom door het zweet op haar jukbeenderen.

Door CJvZ, geleden

Alleen de liefde kan ons redden

Ik wist dat hij bestond, maar ik had hem nog nooit gezien. Al hoewel, eens zag ik zijn achterkant en hoe zijn hand haar bil toucheerde, misschien even kneep, en toen haar hand vastgreep. Maar werkelijk bekeken had ik hem nooit. Wie is hij en wat kan hij dat ik haar niet geven kan? Hij lijkt in ieder geval snel geïntimideerd.

Door CJvZ, geleden

Waar is Wytske als je haar nodig hebt

Ik vind dat pornoactrices geen aandacht meer mogen krijgen in de media. Feitelijk zijn films natuurlijk ook media, maar daarbuiten mogen ze niet bestaan. Actrice is ook een slechte naam. Kijkend naar een klein filmpje op het internet wordt verdacht weinig geacteerd wanneer ik het één en ander zie verdwijnen, verschijnen, verdwijnen. Alleen de orgasmen zijn onderhevig aan amateurtoneel, maar aangezien deze voorstellingen in de slaapkamer niet onder de noemer acteren wordt geschaard, is het dat ook niet. Porno is vies. Seks is vies.

Door CJvZ, geleden

Waarom ik nú pas kinderen wil

Tijd kent geen keuze, maar het liefste was ik zestien. Staand op de draaibar in de Drie Gezusters tussen de veertien, vijftien en werkelijk zestien jarigen, bekruipt mij de nostalgische behoefte heel veel bier te drinken én meisjes lastig te vallen. Het enige verschil is dat ze nu, in tegenstelling tot hun met hun generatie genootjes, niet willen praten of dansen (lees: derrière-over-genitaliën-schurkend). Wellicht komt het door mijn baard, dat hen doet denken aan hun vaders. En als ik hun vaders ben, dan zijn zij mijn kinderen. En (zucht) wat vind ik ze mooi.

Door CJvZ, geleden