Maatschappij
Een wereld glijd voorbij terwijl ik naar beneden kijk
Harde vlijmende hagelstenen afgewisseld met grote zachte vlokken koud nat slaan neer op allen die op zebrapad of daarnaast lopen. In mijn warme cocon is hun rood aangelopen grimas van de kou onwerkelijk. Wezenloos kijk ik naar al deze mensen met een doel beneden. Ze trekken een spoor van daadkracht.