Gezellig?

Zwetend, met de krullen van een naar badschuim en tandpasta ruikende meisje in mijn gezicht, mijn ogen star gefocust op het altijd zo spannende nummertje dat aangeeft op welke etage we zijn, overhoor ik het volgende gesprek. Nou moet ik er wel eerst bij zeggen, dat ik, net als alle andere zombiekoppen in de lift trouwens, iedere vorm van contact met mijn mede reizigers vermijd en me uiteraard voordoe niets te horen.