Therapie voor homo

Zojuist heb ik een column geschreven. Ik durf hem niet te plaatsen. Echt niet. Hij ging over homotherapie en wat ik daarvan vind.
Natuurlijk vind ik het de grootste onzin die ooit is uitgevonden en te belachelijk voor woorden. Wat zet die organisatie zich te kijk, abnormaal gewoon.

Aftuigen

Ruim en week voordat het kerst was, wilde ik per se toch een heuse boom in huis. Ieder jaar zeg ik ‘ik wil niet meer, ik wil een nepperd’. Al die zooi in huis, ik wil er nooit aan meedoen. Kaarten sturen? Ook niet meer. Het voelt als een verplicht nummertje.

Chaotisch

Dit nieuwe jaar kan niet meer verkeerd gaan, de ergste storm is bijna overgewaaid. We hebben goed nieuws gekregen van onze schoondochter die zwanger is van een tweeling. Wat wil je dan nog meer?
Dat alles goed blijft gaan natuurlijk maar dat vind ik zo cliché, natuurlijk willen we dat allemaal dus waarom moet ik dat nog benadrukken? We verheugen ons erop.
Wat ik wel hoop is dat het jaar niet zo stormachtig en wanordelijk zal gaan als de derde dag van dit jaar.

Het dictee, of het dicteren?

Gisteravond was de titel van het zoveelste dictee der Nederlandse taal ‘Zelfverminking’. Helaas, of gelukkig want dat weet je nooit van tevoren, was ik afwezig, ik zat in een restaurant. Jawel, dank u het smaakte voortreffelijk. Dit had als logisch gevolg dat ik niet meteen kon meepennen.