“Ook een biertje?”
Terwijl hij knoflook en tapenade overmatig uitsmeert op een stokbroodje, keek hij me vragend aan. Ik knikte en keek naast me op de bank. Leeg.
’s Avonds een dvdtje kijken thuis met m’n huisgenoot is één van de bezigheden als we allebei doodmoe van werk terug zijn. Stokbrood en bier erbij en we vermaken ons wel. Tóch, ik mis iets.
Daar stond ze dan. Kletsnat voor m’n deur.
Het kon zo een scéne uit een film zijn.
Ze keek me aan, liep naar binnen en deed haar regenjas uit. Samen met haar paraplu hing ze deze netjes aan de kapstok. Nog altijd nietszeggend liep ik achter haar aan de woonkamer in. Met een diepe zucht plofte ze neer op de bank.
Een kus zegt meer dan duizend woorden.
Maar vaak gaan er echter wel duizend woorden aan vooraf.
Zulke anekdotes verzin je ter plekke als je voor je uit zit te staren, druk bezig zijnde met je potje eenzaamheid.
