Theo

Toen ik de telefoon opnam, hoorde ik al aan zijn stem dat het niet goed ging. ‘Hoe is het’, vroeg ik nog vrolijk.’Ja, kut eigenlijk’, hoorde ik zijn ingetogen stem. ‘Ik weet het allemaal niet meer’. ‘Wacht effe Theo, ik kom naar je toe’. Op de fiets dacht ik na over de ellende die Theo de afgelopen jaren had meegemaakt. Twee jaar geleden was zijn vader overleden, na een lang sterfbed. Hij had zijn vader letterlijk ineen zien schrompelen. Een klap die hard was aangekomen.

Ex-it

Wanneer je 35 bent heb je toch het een en ander meegemaakt. Zeker op het gebied van de liefde. Ik was niet zo’n stilzitter, die alleen op de ware zat te wachten. Ja, ik wachtte wel op de ware, maar snoepte ondertussen behoorlijk mee. Ik heb zelfs momenten gehad dat ik de ware had gevonden, dacht ik, kon ik echter het snoepen weer niet laten.