‘Ik neem helemaal geen schuld op mij!’ De man kijkt nerveus naar de dames en heren in zwarte toga’s met witte befjes tegenover hem. ‘Het zijn ernstige vergrijpen, meneer!’ De melodieuze altstem daalt neer op de rechtszaal, nodigt hem uit tot zingen, maar de adem stokt in zijn keel. ‘Uw Lees meer…
Vakantietijd, dus file van München tot Salzburg. Bij Holzkirchen staren we stationair drie kwartier naar besneeuwde toppen in de verte. Gelukkig, er komt wat beweging in de onafzienbare rij blik. Een landgenoot gesticuleert ongedurig en drukt zijn middenklasser in onze rij. Zigzaggend baant hij zich een weg voorwaarts. Zinloos, want Lees meer…
De natuur van zowel land als inwoners is mooi. De ooit knipmessende en hakklakkende Oostenrijkers zijn een beleefd en dienstbaar volk, dat zich graag spiegelt aan lang vergane romantische idealen. Wellicht helpt ze dat bij het verwerken van de zware tol van hun geschiedenis. We steken de Donau over, rijden Lees meer…
Ik ben voor een voordracht in het hoge noorden. De gastvrouw draagt een donkere bril, zwarte broek en T-shirt met, gestileerd, The Rolling Stones erop. Ze begroet mij. ‘Je bent vroeg.’ ‘Jij bent in de rouw.’ ‘Sterfdag van mijn man, ja.’ Ik weet even niets te zeggen, ken haar nog Lees meer…
Eindelijk, na een reis van bijna twee maanden heb ik Thomas zojuist uit de verpakking gehaald. Hoewel zelf volstrekt areligieus, heb ik met deze bijzondere apostel een band. Aan hem wordt de mooiste tekst over de verhouding tussen de mens en zijn, mijn interpretatie, universele natuur toegeschreven. Ik heb lang Lees meer…
