Aangezien er geen opdracht is voor september en ik toch wil schrijven verzin ik hem toch gewoon zelf? Enne? Hoe dan? Heel simpel: Word openen, geen enkel idee hebben wat je wil zeggen en toch verschijnen er woorden op je scherm. Ik heb de afgelopen jaren zo veel gebrek aan inspiratie gehad en toch de behoefte gehad om te schrijven dat ik een aantal van die zinnen heb bewaard, die er voor mij toe doen, maar ze nooit heb gedeeld.Een vervolg van “ik mis je mam”:
Als ik naar binnen stap zie ik een entree waarbij ik me acuut wil omdraaien. Dozen met oud papier, vieze vloer in combinatie met een geur die mijn neus nooit meer zal verlaten en hoor de deur achter me in het slot vallen. Ik voel me opgesloten, gevangen en vlucht. In plaats van naar buiten sta ik ineens twee etages hoger oog in oog met een vrouw die vraagt wat ik moet. Zou dat mijn moeder zijn?
Ik schrik zo erg van haar voorkomen dat ik zeg dat ik van de Gemeente ben. “Weet je zeker dat je niet van de GGZ bent want dan moet je bij mijn buurvrouw zijn, die spoort niet.”Op dat moment gaat de deur naast haar open en ik zie een dikke vrouw in ochtendjas, ook al is het vijf uur in de middag, die vraagt wie ik ben. “Gaby, Sociale Zaken”. Ze kijkt me niet aan, draait zich om en loopt terug haar flat in. Ik blijf bij de deurpost staan en twijfel wederom of ik de drempel over ga. “Waar blijf je nu”, hoor ik haar schreeuwen.
6 reacties
Marieke · 13 september 2018 op 22:39
Er is iemand in het gebouw die een Suzanne binnen laat (deel een). Het intrigeert me wie dat moet zijn. Is het de ontoegankelijke vrouw in de badjas wier hart toch sneller is gaan kloppen bij het horen van de naam en hoopvol open doet? Is het iemand die gewoon iedereen binnenlaat, al dan niet de vrouw in badjas?
Mij spreekt het aan als mensen, tot op zekere hoogte. persoonlijke pijn delen. Ook al kan ik niet zeker weten of er fictieve elementen in zitten: het komt echt en oprecht over.
Suus · 13 september 2018 op 23:55
Dank je Marieke. Pijn is soms een inspiratiebron om te schrijven maar het is de kunst om de drama weg te laten. Er zit een naamsverwarring in. Dat had ik gisteren niet in de gaten.
Mien · 13 september 2018 op 23:43
Je vergist je Suus. Er is wel een maandopdracht.
Zie mijn reactie op de link op de homepage onder Er is in oktober weer een opdracht. Of wacht, ik plak de reactie hier wel onder:
Mien op 13 september 2018 om 07:02 schreef:
Wàààttte … geen maandopdracht september!?
Dat kèn toch nie …!?
Lanceren we er toch zelf eentje …!
Wie doet mee?
Onderwerp: Oertaal
Iedereen is wel ooit in aanraking geweest met dialect of er zelfs in opgegroeid.
Schrijf hierover een stukje. Zelf verzonnen of uit het leven gegrepen.
Verplichtte woorden of vervoeging daarvan: geboorte, taal, oer, pikketanussie én minimaal één woord dat niet bestaat maar door jou verzonnen is.
Verboden woorden: je mag geen woorden gebruiken die duiden naar een ouder. Dus geen pa, ma, moeder, vader, paps of mams etc … ook niet in dialect. Je mag ook niet het lidwoord ‘de’ gebruiken.
DOE MEE!!!
Gebruik de categorie Opdracht van de Maand!!!
Suus · 14 september 2018 op 00:00
Pikketanussie? OMG. Ik ga er eens even over nadenken Mien. Ik weet al een nieuw woord, met een verhaal, nu de rest nog.
Mien · 14 september 2018 op 06:41
Succes. Ik breek er mijn hoofd eerst nog even over. Met de twee helften of vier kwarten ga ik vervolgens stoeien.
van Gellekom · 14 september 2018 op 13:48
Oprecht geschreven inderdaad