„Nou wat een humor weer“ zegt de vrouw van mijn neef tegen ons, „het is altijd hetzelfde wanneer jullie bij elkaar op een feestje zijn“. „Ja zegt eega het was wel leuk“, ze slaat wel meer op allerlei planken maar deze was wel heel erg mis.
Wanneer blikken konden doden om maar eens een ander spreekwoord gebruiken…

Neef en ik schelen maar een jaar in leeftijd en hebben misschien wel een wat apart gevoel voor humor. We hebben echt van alles meegemaakt, en na ook jaren met elkaar op vakantie te zijn geweest, moeten we oppassen dat we elkaars zinnen niet aanvullen.
Voor de duidelijkheid mijn neef heeft een geestelijk gehandicapte zoon en zorgt samen met zijn vrouw voor nog wat gehandicapten/mensen met een rugzak.

De locatie was een wat luxe gelegenheid waar de verjaardagen van mijn achternicht en haar man gevierd werden. Op zich was daar niets mis mee maar het was wel van een hoog „ballen“ gehalte. Man van achternicht heeft nu eenmaal het hockey en golfcomplex. Op zich niets mis mee, maar tussen deze mensen twee platte utregters loslaten is misschien niet echt slim, maar familiebanden zorgden ervoor dat het wel moest:-)

De opmerking van de vrouw van mijn neef was best begrijpelijk, maar wanneer een ballenvrouw uit de tweede leg aan mijn neef vraagt wat de zwakke punten van de mongool van zestig die al jaren bij mijn neef woont, (voor de politiek correcte onder ons syndroom van down, maar ik mag mongool zeggen) zijn. En ik zeg rekenen, en mijn neef zegt Nederlandse taal, begrijp ik best dat mensen raar opzien van de antwoorden die wij geven.

Even later werd er geroepen of iemand de blauwe bal van 1 van de kinderen had gezien, toen mijn neef en ik gezamenlijk riepen „nee die hebben we niet gezien, maar als je even wacht zien we er wel een stuk of tien“ was het tijd om het feestje te verlaten.

Categorieën: Algemeen

PKing

Getrouwd, veellezer, Leert nog elke dag wat bij over schrijven. Hoopt op veel opbouwende kritiek...

8 reacties

Mien · 9 maart 2016 op 13:50

Leuk verhaal. Pas (wel) op voor herhaald woordgebruik. Dat stoorde me een beetje bij het lezen. Bijvoorbeeld ‘wel’ drie keer gebruikt in een zin. Ook de uitdrukking ‘er is niets mis’ mee komt herhaaldelijk voor. Wellicht betreft het hier spreektaal die je direct uitschrijft. Zo komt het bij mij over. Gewoon even kritisch nalezen voordat je inzendt. De afsluiter was treffend.

Meralixe · 9 maart 2016 op 14:24

Hoopt op opbouwende kritiek schrijf je naast je avatar.
Ook deze bedoel ik als opbouwend.
Voor mij geld de kwaliteit van een column dat de lezer hem na vrij vlot lezen ook meteen begrijpt. Eén en ander komt uiteraard door de sterk Hollandse inslag van je schrijven maar dan nog, na een tweede keer traag bestuderend lezen begreep ik er niets van.
Er zou ergens sprake moeten zijn van een clou maar die vind ik niet.
Hier zitten we, zeker wat humor betreft bij een moeilijk onderdeel van de schrijverij. Ook ik sukkel er mee. Humor vraagt tempo, opbouw, gevatheid, sfeer… De schrijver die er midden in zit en uiteraard de clou kent heeft moeite deze ingrediënten er nog op een gevatte wijze in te houden. Hij kan zich niet meer verplaatsen in de kop van de lezer.
Begrijp je niets van mijn betoog, zeg het me.

Bruun · 9 maart 2016 op 14:58

Naast het feit dat herhaald woordgebruik en taalkundige slordigheden er voor zorgen dat je verhaal niet prettig leesbaar is, bevat ik de essentie van met name de vierde alinea na vijf keer teruglezen nog steeds niet.

Ik raad je aan om je bijdragen in het vervolg veelvuldig te herlezen (liefst hardop) voordat je ze instuurt en je daarbij goed in te leven in je publiek. Je zult zien dat fouten en onduidelijkheden dan vanzelf aan het licht komen.

arta · 9 maart 2016 op 15:53

De uitsmijter is leuk, vooral omdat in koor de koorballen ‘geëerd’ worden.

De rest van het stuk is iets minder sterk, doordat de chronologie en de interpunctie een beetje rammelt.

pally · 9 maart 2016 op 17:30

Ik vind dit stukje wat rommelig in elkaar zitten. Dat past op zich wel weer bij de inhoud. Hardop nalezen zou ik je ook aanraden. Om de uitsmijter moest ik grinniken.

Mosje · 9 maart 2016 op 22:14

“een ballenvrouw uit de tweede leg”, die houden we erin 😉

miepske · 10 maart 2016 op 08:12

‘Een wat apart gevoel voor humor ‘schrijf je, ik voeg er aan toe: ook een wat aparte manier van schrijven. Ik moest wel een paar keer lezen. Er zitten wel hele leuke vondsten in , net als Mosje vind ik ”ballenvrouw uit de tweede leg”geweldig!

Dees · 10 maart 2016 op 09:33

Leuk materiaal, leuke humor, het geheel komt net niet uit de verf. Net onsamenhangend. misschien kun je iets met kop, midden, staart. Of misschien beter nog met kop, top, staart.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder